Vandaag staat er in de Volkskrant een open brief van een aantal Joodse en veelal Marokkaanse Moslim organisaties naar aanleiding van het verbod op ritueel onverdoofd slachten. Zij beklagen zich terecht over de hypocrisie van dit besluit. De ergste misstanden en daarmee het grootste dierenleed in de intensieve veehouderij blijven gewoon bestaan. Of een dier wel of geen spuitje krijgt voor men de keel doorsnijdt zal niet heel veel uitmaken. Je drukker maken over de laatste paar minuten dan over de rest van het hele leven is geen dierenliefde, maar schijnheilige symboolpolitiek.
Deze organisaties hebben aangekondigd desnoods naar het Europees Hof voor de Mensenrechten toe te stappen om dit verbod van tafel te krijgen. Dit broederlijk optrekken is een goede zaak, maar geeft mij wel een wrange smaak in de mond. Deze organisaties hadden veel eerder hun krachten moeten bundelen door samen te demonstreren en te lobbyen tegen deze inperking van hun Godsdienstvrijheid. Deze discussie is al meer dan een jaar gaande.
Beter laat dan ooit. Wordt eens tijd dat Joden en Marokkanen eens gaan beseffen dat zij beiden minderheidsgroepen zijn en meer moeten gaan samenwerken willen ze niet in de toekomst het haasje
zijn van meerderheidsgroepen. Soms lijken het net kleuters staan zij elkaar voor rotte vis uit te maken en wild om zich heen slaan waarna zij elkaar in de armen vliegen als zij de pijn voelen.
Die wet is nog niet door de Eerste kamer heen maar wel door de Tweede dus ze moeten inderdaad ophouden met achter de feiten aan te lopen.