Okee, ik overdrijf een beetje. Maar ik heb na jaren weer ’s een avondje doorgebracht in het gemeentehuis. Er leek weinig veranderd als je de ondertitels weglaat. Ik was aanvankelijk de enige mens op de publieke tribune op het balkon – maar je kan het moois ook via livestream volgen, ook thuis. Maar ik vond het toch wel weer leuk en tegelijk klungelig, beschaafd en redelijk te volgen. Tenminste: voor mij dan.
Je komt de hal binnen: je ziet geen enkele aanduiding dat er drie zalen tegelijk in klaarstaan. Er is wel gratis koffie met koekjes en er is een kleine expositie van treurige amateurschilderijen. Ik zie opeens de helft van de mensen via een zijdeur verdwijnen en ga maar naar de raadzaal.
Daar hangen grote tv schermen – automatisch komt iedereen die zijn microfoon aanzet, daar in beeld – 2 x 3 meter. De zaal beneden zit goed vol met zo’n 10 raadsleden, vijf insprekers en een wethoudster met twee adviseurs. Op een zijbank zitten twee journalist-achtige types. Het onderwerp is Dierenbeleid van de gemeente vanaf 2026.
Het wordt al gauw vermakelijk – vind ik dan – als de vrouw van de Dierenambulance (er is ook een man bij) klaar is. Want dan komt de imkervereniging die juist bij hoog en laag pleit voor de vernietiging van niet alleen één dier, maar liefst diens hele soort. Dat is namelijk de aziatische hoornaar, die bijen opeet, met een steek je hele arm drie dagen laat opzwellen en dan ook nog gif in je ogen spuit. Het ambulancetweetal geeft geen krimp. Zoals je die ook niet hoort in de wolvendiscussie – er zijn grenzen, niet dan ja toch? Een tweetal van de vogelopvang houdt ook keurig hun monden, die er ook zitten. De wethoudster en de raadsleden zien er ook geen been in.
De vergadering verloopt verder prachtig op schema. De zenuwachtige voorzitster van GroenLinks/PvdA zegt bij elke spreker dat die het kort moet houden. Bij elkaar opgeteld kost aandringen op korthouden toch al gauw een tien minuten van het uur dat dit mag duren. Maar de sfeer blijft ontspannen en zakelijk. Dat is wel bijzonder, want vorige week nog ontplofte de gemeenteraad en ontsloeg twee van de vier wethouders. Allebei nogal egocentrische en ambitieuze types van de lokale ruziepartij (ik was er ooit kandidaat raadslid… sorry!)
Dat liep allemaal wel ff anders vorig jaar, bij de publieksinspraak van de gemeente over een komend AZC in een wijkbibliotheekje. De zaal, bomvol met toen zeker 150 mensen, broeide en ziedde van de agressie en tegenstand – en geschreeuw. Ik had nog nooit zo’n hete menigte meegemaakt. Maar ja, asielzoekende ontploffende testosteronbommen van 18 zijn heel wat anders dan de aziatische hoornaar. Dezelfde wethoudster wist het toen overigens aardig droog te houden….
Intussen is dat AZC er, en we waren op de open dag. Daar zaten zo’n 30 moeders van 25-40 met ieder twee tot vijf kinderen van 4 tot 12. Die zaten dan weer te tekenen, te smartfonen, knipselen, fietsen of voetballen – ik heb ’t zelluf gezien! En zelfs met oudjaar gaat daar dus helemaal niets ontploffen.
We kwamen aan het eind van deze commissievergadering, die overigens de titel ‘politieke avond’ draagt. Politieke avond? Wat nou politieke avond? Waar staat dat in de Wet? Nergens! Daar staat wel in ‘Vergadering van de Gemeenteraad’. Maar alle gemeenten lijden nu aan dat vaagheidsvirus.
Daarna nog even het echte werk: de wandelgangen. De voorzitter van de imkers vertelde trots dat zijn club tien jaar terug 15 leden had, en nu 100. Overigens vind je bij de bijen ook het verschijnsel ‘kruising’. Geen imker blijkt nog een simpel oudhollands bijenvolk uit 1950 te hebben. Net als bij de Friese koe zijn het nu allemaal kruisingen, veelal Amerikaans. Véééél beter…
Maar de griffierster van de raad – die ik al tien jaar geleden bezig zag – was nog steeds dezelfde: actief, zakelijk, vriendelijk, nauwkeurig.
Alles gaat goed met de lokale democratie…
– Uitgelichte afbeelding: Door Jean-Paul Boerekamps – https://www.inaturalist.org/photos/313374378, CC0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=137695974
