Afgelopen maandag is Terry ‘Superlungs’ Reid overleden. Zanger/gitarist die er steeds voor koos niet bij een band te gaan.
Laurent kiest deze:
Live life, live
Rob:
Hij zou altijd groot worden. Bij Led Zeppelin gaan zingen of in een andere supergroep maar het kwam er dus nooit van. Critici waren lovend over zijn platen op zo’n dodelijke ‘lost treasure’ manier. Maar hij belandde in de uitverkoopbakken om tijdens het cd tijdperk weer een beetje in ere hersteld te worden. Leuke re-release labels brachten zijn werk opnieuw onder de aandacht maar een (georchestreerde) comeback zoals ‘Sugar Man’ zat er echt niet in. Mooie stem en dit is volgens mij zijn mooiste plaat:
River
Pyt draagt twee nummers voor:
Seed of memory
Without expression
Het toeval wilde dat ik na het plaatsen van Hand in glove het nieuws over Terry Reid vernam. Dit is mijn favoriet…
The hand don’t fit the glove. Met Peter Jay & the Jaywalkers
– Uitgelichte afbeelding: By Atlantic Records – Billboard 7 Apr 1973 page 23, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=138248273
