De herkomst ga ik niet vermelden, u zoekt het zelf maar op als u per se wilt:
We don’t want two states! We want ‘48! – een verwijzing naar 1948, het jaar van de gewelddadige stichting van koloniale bezettingsstaat Israël. Terug naar 1948 betekent hier duidelijk: terug naar de tijd dat Palestijnen gewoon in vrijheid in hun eigen land woonden, voordat ze door de Zionistische bezetters werden onderworpen dan wel verdreven.
Schrijver beroept zich er op historicus te zijn en heeft dus geen boodschap aan de echte geschiedenis van het mandaatgebied Palestina. Het kan ook zijn dat het simpelweg het nabalken van Hamas-propaganda is.
Nog een;
There is no country called “Israel”. There is only Palestine, which is currently occupied by an army of international thieves and murderers.
Het aardige maar niet heus is dat deze citaten komen van lui die nog niet zo heel lang geleden als auteur toegang hadden tot Krapuul. Het ongelooflijke verhaal van hun vertrek is wel eens verteld. Dat deze mensenvrienden, aartsvijanden van validisten, radicale feministen en mensen die ze verder voor fascist of tuig uitmaken zich deze praat veroorloven is bijna ongelooflijk. Wat is zeven oktober 2023, misschien nog meer dan 24 februari 2022, een onthullende dag geweest met betrekking tot de gideonsbende die zich radicaal links noemt of antifascist. Maar goed, dit is een verder onbelangrijk gezelschap dat er natuurlijk wel in slaagt “links” als antisemitisch te doen afschilderen.
De echte praatjesmakers hebben de status van werkzaam aan de universiteit. Dekoloniale Dialogen aan de “Humanities” (dat onbenullige Engels doet hier bijna schattig aan) organiseren kletsverhalen over – eh – dekolonisatie. Praatjes die met een vleugje marxisme overgoten zijn maar daar in feite niets mee te maken hebben. Wat lees ik namens die Dekolonialen?
Maar toen het er écht om spande, faalde het programma grandioos. Op 7 oktober 2023 voerden gewapende Palestijnse groepen een aanval uit, die het startsein was van een koloniale genocide door Israël in Gaza – waarin het dagelijkse dodenaantal het hoogst is van alle 21ste eeuwse conflicten, zoals Oxfam Novib in januari becijferde. Over die genocide, uitgevoerd met medewerken van de Nederlandse overheid, mochten we plotseling geen programma maken vanuit een dekoloniaal perspectief.
Geen benul van Soedan, deze dekolonialen. Ook hiervan geef ik geen vindplaats, mij dunkt dat u het zelf kunt vinden.
Moet ik mij verplicht voelen nog eens expliciet de schandelijke praktijk van de bezetters van de Westoever te veroordelen? Of de “collateral damage” van de strijd tegen Hamas in de Gazastrook – overigens maar al te goed te verdedigen na zeven oktober? Retorische vragen. En de geschiedenis van de dekolonisering van het mandaatgebied Palestina – die komt nog wel eens in de naaste toekomst, wat mij betreft. Dit moest ik even kwijt.
– Uitgelichte afbeelding: Door Collectie Wereldmuseum (v/h Tropenmuseum), part of the National Museum of World Cultures, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=8608418. Beeld van de kolonisatie van Nederlands Nieuw-Guinea.
