De legende wil dat Robert Johnson op een kruispunt ergens in het diepe zuiden zijn ziel aan de duivel verkocht, in ruil voor een ongeëvenaard meesterschap als gitarist, zanger en songschrijver. Cross Road Blues zou een verwijzing naar die overeenkomst zijn, met Johnson die terugkeert naar hetzelfde kruispunt om God om vergiffenis te vragen. Het is natuurlijk ook mogelijk dat Johnson zich dood ergerde omdat hij urenlang op een kruispunt stond zonder dat iemand hem een lift aanbood, maar sommige mythes moet je niet kapot checken.
Johnson nam Cross Road Blues twee keer op. Dit is de bekendste versie, afkomstig van de compilatie King of the Delta Blues Singers. Een wat vereenvoudigde versie werd in 1967 op de plaat gezet door Cream. Weinig mis mee, natuurlijk, maar zelf geef ik de voorkeur aan Ry Cooder’s fenomenale interpretatie van deze blues standaard. Zowel Cream als Cooder veranderden de tekst. Het origineel vind je hier, Cream hier en Cooder hier.
Uitgelichte afbeelding: het is niet met zekerheid bekend waar Robert Johnson begraven is. Dit is de meest waarschijnlijke plek – By Courtland Bresner – http://www.earlyblues.com/down_t12.jpg, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1338460
