Jezus. Een top 10. Ik koop al platen sinds mijn twaalfde. En ben tot mijn grote schrik en opluchting toch nog 65 geworden deze maand. Ik heb duizenden platen vergaard, werk thuis in mijn eigen kantoor en draai vrijwel de hele dag muziek. Ik koop ook nog steeds platen. Als een dolle, soms.
Hoezo tien? Op eigen verzoek mocht ik ook een top 40 insturen. Maar dat is gewoon veertig keer zo vreselijk. Dus zijn het niet de tien beste maar de tien muziekstukken die op een bijzondere manier gedurende de afgelopen halve eeuw de soundtrack van mijn leven waren.
That’s what friends are for (The Vulture song) 1967 Jungle Book
Ik zag de film in 1967. Negen jaar oud was ik. Gewoon de Amerikaanse versie met Nederlandse ondertiteling. Mijn vader kocht de plaat die met grote regelmaat op de koffergrammofoon belandde. Dit barbershop quartet uitgevoerd door vier getekende gieren is niet alleen erg grappig maar ook buitengewoon duister. ‘In fact there isn’t an animal we didn’t like’ is één van de briljante regeltjes die dit kleinood sieren. Ik mag het dik een halve eeuw later nog steeds graag horen.
2. Starman, David Bowie Top of the pops 1972
Kocht Ziggy Stardust op mijn veertiende en schafte onlangs de half speed gemasterde vijftigjarige jublileumuitgave aan. How boomer can you get? Maar Bowie klinkt vijftig jaar later nog even fris als de nieuwsgierige veertienjarige Rob, op zoek naar een wereld om in weg te kruipen.
3. Working Class Hero, John Lennon
Het beroemde Rolling Stone interview werd in delen gepubliceerd in de Avrobode. Het maakte op mijn twaalf-, dertienjarige ziel een verpletterende indruk. Lennon had het over pijn. En ik wist zonder mijn eigen woorden te vinden waar hij het over had. Ik ben de redactie van de toenmalige Avrobode voor eeuwig dankbaar dat ze de kunstenaar in me wakker geschud hebben. En John natuurlijk.
4. Giving up on love, Jerry Butler
Ik ontdekte soulmuziek pas echt in de jaren 80 van de vorige eeuw. Vond de muziek uit die tijd een tikje te geposeerd en vaak te somber voor mijn toch al wankele geest. De verzamelaars van de Engelse labels Charly en Ace-Kent openden een oude nieuwe wereld voor me. Jerry Butler was mijn eerste ontdekking. Duizenden soulplaatjes later draai ik hem nog steeds.
5. Coraçao Vagabundo, Gal Costa
Kapotgelopen liefde. Als ik dit hoor, zie ik nog steeds haar groene ogen en hoe ze haar prachtige benen over elkaar sloeg. Ze is op gruwelijke wijze veel te jong gestorven. Nadat we onherroepelijk uit elkaar waren. Ze is het gat in mijn hart. En daar klinkt dit liedje.
6. Oblivion, Gidon Kremer
In de jaren 90 maakte ik samen met theatermaker Fred Delfgauw en decorontwerpster en poppenmaker Kathelijne Monnens een bewerking van Don Quichot. We hebben er een jaar aan gewerkt omdat Fred tijdens de zomer zijn enkel brak. Ik heb de 1600 pagina’s, vertaald door Barber van der Pol, twee keer gelezen en ik heb alleen de alinea over de molens gebruikt. De voorstelling begon met dit muziekstuk, een compositie van Astor Piazzolla. Het zal op mijn begrafenis klinken.
7. Weep, Astrid Seriese
Rond de eeuwwisseling ontmoette ik mijn huidige geliefde. We hebben samen haar drie jongens opgevoed, samen twaalf theatervoorstellingen gemaakt en elkaar gedurende 23 jaar op niets ontziende wijze de tent uitgevochten. We zijn nog steeds bij elkaar. Als twee oude oorlogspaarden. In het begin van onze relatie draaide ze altijd Astrid. Profetisch liedje.
8. August 1974, Taj Mahal Travellers
Ik ben een platenverzamelaar. En mijn kast staat vol vreemde, obscure muziek. Dit Japanse gezelschap is ontvoerd door aliens en teruggekomen met deze klanken in hun bloed. Ik weet het zeker. Uniek want compleet geïmproviseerd. Als ik een rondje door de kosmos wil, eet ik geen paddenstoelen meer maar zet deze ruimtereizigers op.
9. Milestones, Miles Davis
De grootste muzikant van de vorige eeuw? Ik denk het wel. Dit zet donkere wolken opzij, trekt me uit mijn stoel en vingerknipt mijn leven aan. Iedere keer weer.
10. Fix it, Lady Blackbird
Misschien is ze een ééndagsvlinder. Ik weet het niet. Maar die stem. Laatste concert waar ik geweest ben. In Paradiso. Ik had onze hele familie meegenomen, hiphopliefhebbers, Lowlandgangers, vrolijke feestbeesten en uiteindelijk de mensen waar ik me altijd rustig en gelukkig bij voel. Na bijna zestig jaar overleven, hebben zij me de liefde gegeven waarvan ik dacht dat die niet voor mij was weggelegd.
– Uitgelichte afbeelding: By Walt Disney Productions, Fair use, https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=73956564
