Een enkele spreuk lanceren, of, zoals bloggen ooit begonnen is, een link versturen naar een artikel dat je van belang acht. Het nieuws snel volgen uit hoeken die in de grote media niet of nauwelijks aan bod komen. Vrouwen die tulbanden meppen van het hoofd van mollahs in Iran – tot het ophangen van die vrouwen het nieuws ook op het microblog ging overheersen. Geef me hoop, Johanna.
Ik ben ooit gaan twieten om aandacht te vragen voor artikelen op deze site en tussendoor ook nog via het bijna vergeten bit.ly voor mijn eigen speciale inmiddels verwaarloosde blog.
Nieuws kwam altijd het snelst binnen via twitter doordat er media van allerlei landen op vertegenwoordigd waren. Of zijn?
Tot voor zeer kort was het ook voor deze site een nieuwsbron, doordat het zicht bood op media die je niet kent of kende, nieuws dat tussendoor glipte. Hoe gaat het in Frankrijk nu? Plotseling is Libération weer het enige medium, niet direct supersnel…
Das geht alles seinen neoliberalen Gang. Ooit was google een superieure zoekmachine. Maar er kon geld mee verdiend worden en daardoor zijn de zoekresultaten nu bepaald door dat “verdienmodel”.
Het slopen van twitter is een zeer bijzonder geval. Het getuigt van een totaal gebrek aan inzicht in de werking van het medium, en de verklaring van het waarom maakt het niet beter. Of is er een diepere bedoeling?
Het is een allegorie voor de neergang van het neoliberale kapitalisme – je ziet het ten onder gaan, maar de ontplooiing van een alternatief gaat traag. Te traag waarschijnlijk, in de grote wereld.
– Photo by Chris Slupski on Unsplash
