De N-VA heeft de aanval geopend op de Belgische arbeidersbeweging. De partij wil de “nefaste rol die vakbonden spelen” aanpakken en de duur van de werkloosheidsuitkering verlagen.
In het concept-verkiezingsprogramma van de (extreem)rechtse partij wordt gepleit voor het inperken van de macht van de vakbonden. Als eerste stap wordt gesuggereerd de vakbonden niet langer een rol toe te kennen bij het uitbetalen van de werkloosheidsuitkeringen. Het Belgische systeem is in dat opzicht anders dan het Nederlandse. In Nederland is de uitbetaling van de werkloosheidsuitkering de verantwoordelijkheid van een overheidsinstelling, het UWV. In Belgie wordt die rol vervuld door de vakbonden en overheidsinstelling HVW gezamenlijk. De vakbonden ontvangen voor dat werk een financiële vergoeding.
Op zich werkt dat systeem goed: de vakbonden werken aanmerkelijk goedkoper dan het HVW, iets wat de N-VA ook toegeeft. De N-VA vond al in 2013 dat de uitbetaling van de uitkeringen volledig overgeheveld moest worden naar de HVW. De regering stelde destijds voor de vakbonden minder te financieren bij het uitbetalen van werkloosheidsuitkeringen, maar wel premies toe te kennen wanneer ze frauderende werklozen aangaven. De N-VA ging dat lang niet ver genoeg.
In 2015 stelde de N-VA voor het stakingsrecht te herzien en vakbonden strafrechtelijk aan te pakken bij overlast of schade door – bijvoorbeeld – blokkades. Blijkbaar denkt de partij dat de tijd rijp is voor een nieuw offensief tegen de georganiseerde arbeidersbeweging.
Het zal niemand verbazen dat de N-VA ook korte metten wil maken met werklozen die in de ogen van het kleinburgerlijke plebs niet genoeg hun best doen weer werk te vinden. N-VA stelt onder meer voor om de werkloosheidsuitkering in de eerste maanden te verhogen maar daarna versneld te verlagen en te stoppen na twee jaar.
De N-VA wil ook een plafond aan de sociale bijdragen die iemand kan krijgen, want die zorgen er alleen maar voor dat werklozen blijven hangen in de uitkering, een riedel die je in VVD-kringen ook regelmatig hoort: “Een sociaal tarief van Proximus, op energie en ga zo maar door, als je dat allemaal optelt, is dat vaak een werkloosheidsval. Het gaat er ons om werken aantrekkelijker te maken”.
De voorstellen zijn nog niet definitief. Het partijcongres vindt pas in mei plaats en de leden kunnen de voorstellen nog amenderen.
Uitgelichte afbeelding: Algemene staking in België in 1960-1961 – Door José Schoovaerts – Eigen werk, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10838019
