Sind Pim Fortuyn, dus al zo’n twintig jaar, hebben wij niet-fascistische Nederlanders moeten aanzien hoe (proto-) fascistische partijen meer en meer invloed kregen. Hun totaal aantal zetels is weliswaar niet zo heel veel veranderd, maar hun agenda is wel degelijk voor belangrijke delen overgenomen door wat voorheen regulier rechtse, centristische of zelfs centrum-linkse partijen genoemd konden worden.
Zeker in de eerste helft van die twintig jaar was het echter een volslagen taboe om erop te wijzen als politici ronduit fascistische of racistische dingen zeiden, of er in elk geval niet heel erg mee zaten als anderen dat deden. Vooral Geert Wilders maakte hier gretig gebruik van door steeds grover taalgebruik te bezigen en steeds extremere standpunten in te nemen (kopvoddentaks, tientallen miljoenen moslims uit Europa deporteren, knieschoten voor Marokkanen, Minder Marokkanen) zodat hij vervolgens des te verontwaardigder kon zijn als hij weer eens als de fascist of racist werd bestempeld die hij was (is).
De onwil van vrijwel geheel politiek links om dìt nu eens te benoemen – we zaten immers in het tijdperk van problemen benoemen volgens vooral (extreem-)rechts – leidde tot enorme frustratie bij vooral links Nederland, dat zich politiek nog minder vertegenwoordigd begon te voelen dan al het geval was. De opkomst van partijen als Denk, misschien deels ook de PvdD (en nu BIJ1) was een gevolg ervan, want de SP, die als DE verondersteld socialistische partij de allereerste had moeten zijn om bij dergelijke bruine walmen te steigeren, hield net iets te vaak strategisch hun mond als de PVV weer eens met een geheel vers nazi-ideetje op de proppen kwam. Ze waren zich tezeer bewust van hun deels met de PVV overlappend electoraat.
Rond 2010 begon er iets te kenteren. De term fascist en nazi begon je vaker te horen, als het over de PVV ging. Dat was niet in de laatste plaats te danken aan deze, toen net opgerichte site. Niettemin bleef het Godwingeroep niet van de lucht.
Dat het nog erger kon dan de PVV bevroedden mensen als ik in die tijd nog niet helemaal.
Maar sinds enige jaren is daar dan het (wederom) Orwelliaans genaamde Forum voor Democratie dat er wel degelijk overheen ging, met hun regelrecht traditioneel-fascistische fantasieën over boreale volkeren en culturen, het voorkomen van homeopathische verdunning van ons dominant-blanke Europa en de misogyne en racistische Whatsapp—berichten die binnen hun jongerenafdeling circuleerden.
In de afgelopen dagen was er een GroenLinkser, Huub Bellemakers – overigens niet echt de meest linkse GroenLinkser die je je kunt voorstellen – die op niet heel originele maar niettemin treffende wijze een foto van een nazi-bijeenkomst uit de oorlog in Nijmegen tweette, de vergelijking makend met de bijeenkomst van het Forum voor Democratie op diezelfde plek afgelopen weekend.
Maar wie hebben we daar? Het is Jesse Klaver, die anno 2021 komt aankakken, inmiddels een bijna volledige generatie van zich woedend verbijtende niet-fascistisch aangelegde Nederlanders verder, met een openbare reprimande voor Huub Bellemakers van dat dit toch ab-so-luut niet kan en volstrekt onacceptabel is en punt en weet ik wat allemaal. Nee, daar zaten we op te wachten, een potentiële leider van de linkse oppositie die vindt dat we vooral fatsoenlijk en beleefd moeten blijven tegen een expliciet fascistische partij in de Tweede Kamer – het meest expliciet sinds de NSB – met een volslagen doorgesnoven fractieleider die inmiddels ook nog eens volkomen viruswap is gegaan.
Gefeliciteerd Jesse, mijn stem ben je in elk geval kwijt en die van mij is denk ik niet de enige.
(Afbeelding: Door W.F.M. Mol (Stapf Bilderdienst) – GaHetNa (Nationaal Archief NL) 363004_037, Publiek domein, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=38560389)
