Nee, het was niet zo’n grote menigte als twee weken eerder. Toen stonden we met 1.000 mensen te demonstreren tegen racisme. Nu waren we met ons achten. Ja, het was wel de moeite waard. Ik kijk met oprecht grote voldoening terug op het solidariteitsprotest dat we gistermiddag hielden, een actie op Wereld Vluchtelingen Dag waartoe landelijk was opgeroepen door Stop the War On Migrants. Soortgelijke protesten waren er dan ook in een reeks plaatsen.
We stonden op de verhoging bij de Concertzaal, op de hoek van de Bisschop Zwijssenstraat en de Schouwburgring, in Tilburg. Uiteindelijk acht mensen, voorzien van vier spandoeken. Daarop waren teksten te lezen als ‘Vluchtelingen Welkom – Geen mens is Illegaal’, ‘Sloop muren, geen mensen’, ‘Opkomen voor elkaar, wie je ook bent, waar je ook woont’. Allemaal gemaakt voor eerdere acties, maar wie wat bewaart, hoeft niet elke keer nieuwe spandoeken te realiseren.
Twee Syrische vluchtelingen hielden een praatje, vol waardering voor hoe mensen ze in Nederland hadden opgevangen en vol blijheid voor de nieuwe kansen die ze hier ervoeren, vol nadruk op het feit dat we allemaal mensen waren. Ik vertelde onder meer hoe datzelfde Nederland meehelpt met het weren van vluchtelingen, hoe bedrijven geld ‘verdienen’ aan wapens waarmee staten oorlogen voeren en mensen op de vlucht jaren, en vervolgens nogmaals geld vangen door het leveren van technologie om mensen die vluchten tegen te houden. Vervolgens stonden we daar rustig met onze spandoeken.
Dat was een leerzame, positieve ervaring. Vrijwel iedereen keek en las de spandoeken, En vrijwel iedereen vond er wat van, al deden sommige mensen erg veel moeite om niet te laten merken wat ze vonden. Ja, er kwam een vijandig iemand herhaaldelijk langs, eenmaal met middelvinger omhoog.. Er waren meer vijandige reacties. Maar we zagen ook omhoog gestoken duimen, vriendelijke blikken, eenmaal een mevrouw die even applaudisseerde, en ook een positief toeterende automobilist. Door mondkapjes en afstand was communicatie met mensen verder niet makkelijk, en aan een uitdeelflyer was niemand toe gekomen. Toch was er dus communicatie tussen voorbijgangers en actievoerders, en vrij veel van de interactie was positief.
Tegen het einde bedankte ik de aanwezigen, wees op diverse initiatieven voor wie verder wilde, waarna we nog even onderling hebben gepraat en genetwerkt – want niet alle aanwezigen kenden elkaar. Ook voor die onderlinge kennismakingen was deze kleine actie dus waardevol.
Meer van dit! Ook rond andere thema’s. Meer van dit! Meer van dit en nog beter!
Ook verschenen bij: PeterStormt
