Het is mei 2003 wanneer Peter Rottier door de Chinese ambassade naar Brussel wordt gesommeerd. Kort voordien is ontdekt dat een coronavirus aan de basis ligt van een nieuwe epidemie, die vermoedelijk eind 2002 is gestart in de Chinese provincie Yunnan: het Severe Acute Respiratory Syndrome, of SARS. De Nederlandse viroloog doet op dat moment al bijna vijfentwintig jaar onderzoek naar coronavirussen. ‘Ik viel zowat van mijn stoel toen het om een coronavirus bleek te gaan’, zegt hij. ‘Er is een wereld vóór SARS, en een wereld ná SARS.’
Als student raakte Rottier begeesterd door celbiologie dankzij het boek Molecular Biology of the Gene, van Jim Watson, ontdekker van de dubbele helixstructuur van ons DNA. Na een promotieonderzoek over plantenvirussen rolde hij de virologie in. ‘Toen ik in 1979 met mijn onderzoek naar coronavirussen startte, was er nog vrijwel niets over deze virussen geweten. Onderzoekers beschouwden ze als onbelangrijk voor de mens. Er waren enkele coronavirussen bekend die mensen konden infecteren, maar die veroorzaakten enkel milde verkoudheden. Ze kwamen wel veelvuldig voor in dieren, waaronder kippen, runderen en varkens, en ze konden in de veehouderij grote problemen veroorzaken.’
– Lees verder bij de bron
