Weet u dat ik nu ik de tekst bekijk van dit geweldige nummer het dan toch tot mij doordringt dat het over een broodnodige drug moet gaan. “She”.
The only one I know, The Charlatans, 1990
The only one I know
Has come to take me away
The only one I know
Is mine when she stitches me
The only one I see
Has found an aching in me
The only one I see
Has turned her tongue into me
Everyone has been burned before
Everybody knows the pain
Everyone has been burned before
Everybody knows the pain
The only one I know
Never cries, never opens her eyes
The only one I know
Wide awake and then she’s away
The only one I see
Is mine when she walks down our street
The only one I see
Has carved her way into me
Everyone has been burned before
Everybody knows the pain
Everyone has been burned before
Everybody knows the pain
Everyone has been burned before
Everybody knows the pain
Everyone has been burned before
Everybody knows the pain
Bijna dertig jaar later op Glastonbury, geverfd haar, geen geloer naar schoenen meer, maar het klinkt net als op de plaat.