Tijdens deze laatste fase van het jaar 2019 valt op dat het met het Nederlandse inzicht ten aanzien van fascistische tendensen in het land erg tegenvalt. Op een enkele uitzondering na ontbreekt het aan kritische opmerkzaamheid.
In de media wordt keer op keer een podium gegeven aan ultra-rechtse publieke figuren met hun racistische, homofobe en misogyne uitspraken. Vreemdelinghaat, gebaseerd op verkeerde voorstelling van zaken groeit.
Is er sprake van kritisch bevragen; is er sprake van confrontatie op inhoud ?
Te weinig.
En misschien moet je dat niet eens willen, maar moet de aandacht naar de gevolgen van een stroming die onderscheid maakt tussen mensen op basis van hun afkomst, kleur van hun huid, geslacht, geloof, inkomen enzovoort. Dan kun je concluderen.
¡No pasarán!
Zo heel moeilijk is het niet om te onderscheiden welke politiek of politicus zich inzet voor recht en rechtvaardigheid voor mensen ongeacht hun afkomst, huidskleur, geslacht, geloof of inkomen. Wat kan het motief zijn om één bepaalde bevolkingsgroep beter te achten en voor te trekken op een andere? Heb je daar een onderbouwing voor? Kun je dat kritisch bevragen? Of is het genoeg om te zeggen: “Daar gaan we niet heen!”
¡No pasarán!
- In het Nederlandse Hippolytushoef wordt een Joods gezin geterroriseerd.
Een Marokkaans gezin in Urk wordt belaagd. Een Turks gezin in Deventer moet het huis verlaten door aanvallen met vuurwerk. Vermoedens van vreemdelingenhaat worden niet ontkracht. - In New York drong iemand het huis van een rabbi binnen en stak met een mes in op aanwezigen.
- In Londen werden afgelopen weekend schokkende antisemitische leuzen neergekalkt.
De reactie van de synagoge is correct en duidelijk
“As a community, we regret the rise of hate speech in society,” it said. “Social media is polluted with xenophobia, Islamophobia, homophobia, misogyny, racism and antisemitism. Sadly, these things are connected.
“This is a time for people of all backgrounds – of all faiths and of none – to stand united and show our determination that we do not tolerate prejudice, hate and division – on our streets or online.”
“Als gemeenschap betreuren we de opkomst van haatzaaierij in de samenleving,” zei het. “Sociale media zijn vervuild met vreemdelingenhaat, islamofobie, homofobie, vrouwenhaat, racisme en antisemitisme. Helaas zijn deze dingen met elkaar verbonden.
“Dit is een tijd voor mensen van alle achtergronden – van alle geloven en zonder geloof, – verenigd te staan en onze vastberadenheid te tonen dat we vooroordelen, haat en verdeeldheid niet tolereren – op onze straten of online.”
Tijdens een bijeenkomst naar aanleiding van deze aanval las de schrijver Michael Rosen het gedicht voor dat hij schreef ter herdenking van een groot antifascistisch protest in Londen op 4 oktober 1936, bekend als de “Battle of Cable Street”.
Michael Rosen reading from the heart at the vigil after filthy antisemitic graffiti was scrawled in #Hampstead last night. We have to stand together to challenge these expressions of hatred. @MichaelRosenYes you, along with all of the speakers, were inspirational ❤️ pic.twitter.com/V5vLreOcio
— Écriture Féminine ? (@EcritureF) December 31, 2019
Zijn eigen ouders waren daarbij aanwezig, vandaar de titel van het gedicht:
Mother Father Cablestreet,
De volledige tekst kun je hier vinden.
en ook op de site van Michael Rosen zelf.
Deze tekst wil ik hier plaatsen als gedachte om mee te nemen naar het nieuwe jaar.
You mother
You father
told us these things
I write these things
And today,
I tell you these things
We remember here together
Thanks to you
And we say:
They shall not pass.
Laat haat en fascisme geen doorgang vinden.
P.S.Ik kon geen goede vertaling voor dit gedicht vinden. Gelukkig is er in het Nederlands dit gedicht van Willem Wilmink voorgedragen door Joost Prinsen.
Opdat we niet vergeten in 2020.
