Nikki Haley had de kans om aan de goede kant van de geschiedenis komen te staan, maar gokte dat ze in verband met haar gedroomde carrière als (vice-?) president beter niet de Trumpaanhang tegen zich in kon nemen.
Daarom laat ze in haar binnenkort uit te komen boek weten hoe verontwaardigd ze was over het feit dat stafchef John Kelly en Minister van Buitenlandse Zaken Rex Tillerson haar probeerden te recruteren in hun team dat probeerde Trump zoveel mogelijk te omzeilen en zijn ergste ideeën te blokkeren. Die ideeën zouden namelijk levens gaan kosten, volgens Tillerson. Inmiddels is dat ook bewaarheid geworden in Syrië, maar Haley houdt er niettemin aan vast dat het nog veel gevaarlijker was geweest De President op deze manier tegen te werken, en dat dat ook onconstitutioneel zou zijn. Dat de president zelf zo ongeveer 24/7 onconstitutioneel bezig is doet er blijkbaar niet toe, evenals dat een laag-intelligente, kwaadaardige en instabiele narcistische psychopaat als Trump in een dermate machtige positie zijn gang te laten gaan nog veel gevaarlijker is.
Ik had haar een tikje (maar ook weer niet zoveel, je blijft natuurlijk gewoon een reactionair rechts stuk vreten als je in een regering Trump stapt) hoger ingeschat, omdat ze zich al teruggetrokken had als ambassadeur van de Verenigde Naties. Maar nu wordt duidelijk dat dat pure berekening is geweest. Dom is ze denk ik beslist niet, en ze zag aankomen dat deze regering van kwaad tot erger zou gaan. Daar wilde ze liever niet meer al teveel mee geassocieerd worden met het oog op de toekomst. Zij zag in tegenstelling tot anderen blijkbaar nog enigszins op tijd dat de reputatie van vrijwel iedereen die zich te lang en te hecht met Trump associeert onherstelbaar beschadigd wordt, en wil later als een soort ‘redelijke’ Republikein naar voren treden.
Op korte termijn zal dat misschien lukken, maar in de geschiedenis zal iedereen die achter Trump is gaan staan met schande overladen zijn. Of ze daarmee zal zitten is een tweede. Zo’n Albert Speer heeft uiteindelijk immers ook nog een heel acceptabel leven kunnen leiden.
