De volksverhalen zijn er, waar ze vandaan komen en wanneer ze zijn ontstaan is ongewis. De menseneter, ook oeger en meestal kannibaal geheten, komt bijvoorbeeld in sprookjes voor. “Ik ruik mensenvlees”. De Cyclopen bij Homerus eten mensen. Het motief is dus oud. Cyclopen zijn zelf mensen en ook weer niet.
Het “bloedsprookje”, een woord dat eigenlijk beledigend is voor het sprookje, hoe oud is het? Joden slachten volgens dit verhaal christenkinderen om het bloed te verwerken in ter wille van het paasfeest ongerezen brood te verwerken. Of er daadwerkelijk kinderen vermist worden op grond waarvan de beschuldiging geuit wordt is niet terzake.
Het andere verhaal is de kinderroof door de heidens, ook zigeuners geheten, thans onder anderen meestal Roma en Sinti genoemd. Zij roofden kinderen, ruilden ook nog wel eens hun donkere baby’tje voor een blond blauwogig exemplaar. Waar de geroofde kinderen belandden? Dit verhaal is nog niet zo lang geleden gangbaar geweest. Mijn eerste vriendin, donkerder uitgevallen dan blijkbaar wenselijk, werd wel eens verteld dat zij misschien wel zo’n wisselkind was. (Wisselkinderen zijn een oud motief, zonder dat er smerig racisme aan te pas komt verder).
Maar een groot deel van de wereld is bevolkt door kannibalen. Degenen die de Beschaving kwamen brengen belandden in de kookpot, met kleren en al want nakend afbeelden van deze stakkers zou onzedelijk zijn. Zwarte Piet (zie de uitgelichte afbeelding) speelt zeker ook in op de koloniale angst voor de onbekenden in de onbekende wereld die vast en zeker behoefte hadden aan eerlijk wit mensenvlees. Het is niet voor het eerst dat ik er hier over schrijf:
Waar het woord “stammen” valt zijn de kookpotten waar de beschavingbrengers in belanden niet ver weg. “Nu doen we dat niet meer” laat Fanon een zwarte padvinderhopman zeggen, en de man meent het nog ook. De kookpot is voor de koloniaal het hoogste stadium van beschaving dat mensen zonder geschiedenis (“stammen”) hebben voortgebracht. Bron
Jonathan Swift heeft satirisch de Engelse kolonialen juist het advies gegeven Ierse kindertjes op te eten. Maar ziet de Menigte die in alle mogelijke broodjes aap gelooft dit als satire?
Want nu zijn we zo ver dat in de Verenigde Staten Democraten worden beschuldigd van het eten van baby’s. Met hun ene er uit springende joodse presidentskandidaat en de vier politicae van kleur, van wie de president zelve zegt dat ze maar naar het poepgat waar ze vandaan komen terug moeten gaan (te weten: de Verenigde Staten van Amerika). Een van deze vier werd getrakteerd op een scène namens een club die de Strijd Tegen Abortus, wat neerkomt op de Strijd voor Trump, hoog in het vaandel heeft. AOC is er hoorbaar door overrompeld maar gaat er verder feitelijk niet op in, wat voor ultrarechts (en dat is groot in de VS) een teken is dat zij het kannibalisme wel een goed idee vindt.
Zijn er dieptepunten waar regressief rechts (pleonasme, je hoort het ook nooit) niet toe kan vervallen?
