Haast ongemerkt in het buitenland, in het geweld van de Europese verkiezingen, is er voor de progressieve ‘communalistische’ gemeenschap een kleine ramp geschied bij de gemeentelijke verkiezingen in Spanje. Deze vonden tegelijkertijd met de verkiezingen voor het Europees Parlement plaats, op 26 mei. Zowel in Madrid als in Barcelona verloren de partijen/kandidaten die de vorige keer vanuit de ‘pleinbeweging’ 15M in 2014 waren opgekomen en toen verrassend de verkiezingen wonnen.
De besturen in Madrid en Barcelona worden vaak op een hoop geveegd met de opkomst van de landelijke ‘alternatieve’ partij Podemos. Ook deze verloor bij de Europese verkiezingen flink. Maar in het geval van Barcelona was Barcelona en Comú (BeC) (BeC) toch echt een onafhankelijke beweging, voortgekomen uit allerlei lokale actiegroepen. Burgemeester Ada Colau was een doorgewinterd activiste geweest, en woordvoerder van de huisvestingsorganisatie PAH. Ze gingen een coalitie aan met de locale afdeling van Podemos, en andere groepen en partijen. Aanvankelijk was de partij Guanyem Barcelona genaamd, later omgedoopt in Barcelona en Comú maar de samenwerking met Podemos bleef een moeizame relatie vormen.
Ze verloren de verkiezingen afgelopen zondag maar nipt, (20,7 – 21,3 % het verschil is 4800 stemmen) en werden tweede achter de Catalaanse onafhankelijkheidspartij ERC, met als leider Ernest Maragall. Kwa zetels in de gemeenteraad haalden beide partijen evenveel, namelijk 10 zetels elk (van de 40, BeC verloor maar een afgevaardigde, maar wel in een arme wijk met veel huurverhogingsproblemen, die zetel ging naar de Catalaanse socialisten).
Toen Catalunya afgelopen jaar de onafhankelijkheid uitriep en de centrale Spaanse regering zware repressie op de activisten voor Catalaanse onafhankelijkheid losliet, gaf Ada Colau niet thuis. Die rekening krijgen ze nu gepresenteerd.
In Madrid is het een ander verhaal, daar is geen concurrerende onafhankelijkheidsbeweging. De burgemeester in de met de pleinbezetters en Podemos gevormde Ahora Madrid, de communistische juriste Manuela Carmena was vooral een persoonlijke campagne gaan voeren en was ook populair. Ze kreeg persoonlijk 30 procent van de stemmen, waarmee ze won, maar dat helpt niet omdat de coalitie van drie rechtse partijen meer haalde. De Partido Popular verloor in stemmen en zetels, maar hun kandidaat zal nu waarschijnlijk de nieuwe burgemeester worden. In Madrid dreigt nu “een rechtse coalitie van de conservatieve Partido Popular, de liberale Ciudadanos en de extreemrechtse Vox aan de macht te komen.” (Bron: VRT) Volgens Carmena was een van de oorzaken van het verlies de oprichting en deelname van een concurrerende partij (Madrid en Pie) die vervolgens de steun van Podemos kreeg, of in ieder geval van hun leider Pablo Iglesias.
Van de gemeentes die in de parlementaire handen vielen van alternatieve ‘pleinbezetterspartijen’ zijn nu alleen Valencia en Cádiz over en een paar kleinere steden in Catalunya.
Het verlies van Madrid en Barcelona zal ook implicaties hebben voor het internationale netwerk van Fearless Cities, waar GroenLinks in Amsterdam graag mee pronkt en dat beoogt progressieve veranderingen door te voeren die landelijk niet haalbaar zouden zijn.
– Overgenomen van GlobalInfo
