In ons politieke landschap is er altijd wel wat aan de hand: valt bij een partij de ene oprichter over de andere oprichter, dan is het bij een volgende partij weer hommeles vanwege de integriteit. Het woord alleen al … integriteit. Nu begrijp ik best wel, dat het bij de VVD regelmatig misgaat qua integriteit, gewoon al om het feit dat als men de betekenis opzoekt op het internet men zowat 31 betekenissen kan vinden. Ja, dan snapt een doorsnee politicus het niet meer …
Aan het woord integriteit worden vaak de termen adequaat, zorgvuldigheid, verantwoordelijkheden gekoppeld, maar als je het breder zou nemen, ook betrouwbaarheid, effectiviteit, klantgerichtheid en fatsoenlijkheid. Zo, zo, nou, nou, dat is me wel wat !
Maar net voor het Kamerreces ging het het dus in de politiek flink mis qua integriteit en nu natuurlijk weer juist bij een partij als de VVD. Juist de partij die de Commissie Integriteit in het leven heeft geroepen. Op de site van de VVD is zelfs een hele pagina aan het woord integriteit gericht – want verder dan woorden is de partij nog niet gekomen, lijkt het – en daar kunt u dus het volgende lezen: “ … De VVD hecht veel waarde aan de integriteit van haar politici en bestuurders. Daarom is door het Hoofdbestuur de Commissie Integriteit in het leven geroepen. Deze commissie houdt toezicht op het integriteitsbeleid binnen de partij. De commissie adviseert VVD-leden over integriteitsvragen, bewaakt het integriteitsbesef binnen de partij, en doet onderzoek naar meldingen van (vermeende) integriteitsschendingen … “
In dit stuk staat toch al zes keer het woord integriteit, dus kunnen we er van uitgaan dat het qua integriteit zeer goed zou gaan met deze rechtse partij, maar Neerlands Hoop in Politieke Dagen, Nieuwsuur, wist toch anders te melden en kwam met het nieuws dat er een politica van VVD-huize uit de Eerste Kamerfractie was gezet en het draaide daarbij volgens Nieuwsuur om … jawel … het integriteitsvraagstuk.
Om het nog maar even door te trekken: er schijnt ook een Politieke Integriteitsindex (PI) te zijn die gepubliceerd wordt door de Volkskrant, waarbij in de editie van begin 2019 het volgende werd medegedeeld: “ … De VVD komt al zes jaar op rij, sinds de start van de PI-index, als ‘winnaar’ uit de bus met de meeste affaires. Ook in 2018 veroorzaakte de partij, met een totaal van twaalf, weer de meeste én de ernstigste schandalen … “
Op zich al een koninklijk lintje waard, niet waar?
Maar zoals u al eerder hoorde deze week, ook andere partijen kunnen er wat van. De partij die mogelijk de grootste zou worden in de Nederlandse politiek, FvD, kan er ook wat van. Net begonnen en men rolt al vechtend over straat. Was er nu wel afgesproken om geld uit de kas te laten halen door de penningmeester of was het juist niet afgesproken? M.i. dient juist de penningmeester daarvoor, maar ja, hoe kan ik het weten hé?
Wat mij in de politiek is opgevallen, is het feit dat echte democratie binnen een politieke partij heel vaak niet de hoogste prioriteit heeft. Meestal gaat het om – en juist in die volgorde – het partijprogramma en de gemaakte afspraken die daarbij horen, de leiding, en dan nog vaak diegenen met de grootste mond. Daarna het lagere kader en dan de partijleden en dus de democratie. Om dan nog maar niet te spreken over de gewone man op de straat, die geen lid is, want die mag juist niet meepraten binnen een partij.
En dan moeten we nog vertrouwen hebben in de politiek. Ik heb het aan de lijve ondervonden dat als je een afwijkende mening hebt binnen een partij, dat je meteen de gebeten hond bent en als je niet oppast men plotseling bij je in de woonkamer staat met een aantal personen om je aan de ‘waarheid van het programma, partij en de leiding’ te laten houden.
Politiek: het hoeft niet meer zo voor me. Ik ben er ondertussen wel een beetje klaar mee. Met of zonder een Commissie Integriteit of een PI-index of een minister-president die alles wat krom is, recht praat. Het gaat allemaal toch gewoon door en meepraten mag je één keer in de vier jaar door een vakje rood te maken en daarna kan je de Goede Tijden, Slechte Tijden van de Eerste en Tweede Kamer volgen als de volgende klucht van Bassie en Adriaan.
The No’s have it!
