Op 8 februari publiceerde Atlantik-Bruecke (Atlantic-Bridge) een opinieonderzoek, “Vertrauen in der Krise” en concludeerde, middels een wetenschappelijke steekproef onder 2.500 Duitsers, dat er zeer weinig vertrouwen bestaat in het leiderschap van de VS, en dat men zowel het Russische en Chinese leiderschap minder wantrouwt dan het Amerikaanse.
Atlantic Bridge werd in 1952 opgericht door de NAVO en de Raad van buitenlandse betrekkingen om Duitse vijandigheid jegens de Sovjet-Unie aan te wakkeren en goedgezindheid jegens de Verenigde Staten te bevorderen. Het was het prototype voor Amerika’s ‘Atlantic Council’, die in 1961 werd opgericht om te pleiten voor hogere Amerikaanse militaire uitgaven voor de NAVO.
Dit zijn de belangrijkste bevindingen:
Meer dan vier vijfde van de respondenten (84,6 procent) beoordeelt de Duits-Amerikaanse relatie negatief of zeer negatief. Slechts 10,4 procent vindt deze zeer positief of vrij positief.
Een duidelijke meerderheid (57,6 percent) pleit voor een grotere afstand tussen Duitsland en de Verenigde Staten. Slechts 13,1 procent wil een nauwere band; 26 procent wil de huidige relatie behouden. …
Bijna de helft van de respondenten (42,3 procent) beschouwen China als een betere partner voor Duitsland dan de VS. Omgekeerd, slechts 23,1 procent geloven dat de VS een meer betrouwbare partner is dan China. …
Over het huidige buitenlandbeleid van Duitsland, slechts 18,6 percent ziet hiervan een positief effect, 34 percent negatief. …
Gevraagd naar de momenteel meest gevaarlijke mondiale probleemgebieden noemt slechts 1,9 procent van de respondenten de uitbreiding van de Russische invloedssfeer. De groeiende invloed van China wordt door 2,2 procent gezien als de grootste bedreiging. …
Uit deze peiling blijkt dat de Duitse regering niet echt de Duitse burgers vertegenwoordigt – althans niet over deze centrale kwesties van het Duitse buitenlandse en nationale veiligheidsbeleid. Men zou hetzelfde over de VS kunnen zeggen: dat de regering haar burgers niet vertegenwoordigt (over praktisch alles, eigenlijk).
Het voortdurende vermogen van het Amerikaanse regime om zijn vele buitenlandse invasies en staatsgrepen als humanitair te rechtvaardigen in plaats van wat ze altijd zijn geweest, botte ingrepen gericht op het uitbreiden van het Amerikaanse imperium, komt ernstig in gevaar wanneer de goedkeuring van het Amerikaanse leiderschap onder de bevolking in het openbaar daalt in de landen die geregeerd worden door aristocratieën die (net als Duitsland) verbonden zijn met en ondergeschikt zijn aan de Amerikaanse aristocratie – de 585 Amerikaanse miljardairs.
(bron: Eric Zuesse, Strategic Culture Foundation)
