A capella, een blues die ongetwijfeld diepere wortels heeft. Vera Hall, 1940. Hier wordt de man weggevoerd om een reden.
Odetta, 1954. Dat applaus op het laatst hoeft er voor mij niet bij.
Dit was het eerste resultaat in de zoekmachine. Een witte man en vrouw die er een call/response-lied van maken over een lynching – het nummer op zijn huiveringwekkendst.
Johnny Cash en Anita Carter, 1963
De Carolina Chocolate Drops blijven dicht bij de eerstopgetekende versie. 2006.
* wordt vervolgd *
Pingback: Weer een man die weg is… | Krapuul