Op 1 oktober 2017 versloeg ik in Barcelona voor Radio 1 het door Madrid verboden referendum in Catalonië. De Policía Nacional en de Guardia Civil hadden van Binnenlandse Zaken de opdracht gekregen om de stemming met alle middelen te verhinderen. Dat was onbegonnen werk voor de opgepepte politiemannen die er een repressieve kloppartij van maakten. Zij zorgden er die dag voor dat opnieuw duizenden Catalanen hun banden met de rest van Spanje wensten te breken. Woedende Catalanen die naar de stembusslag kwamen, riepen dat Franco terug uit zijn graf was gekropen.
Na een dag met zoveel spanning voelde ik mij moedeloos. Zoveel vlaggen, zowel in Barcelona als in Madrid kunnen niet gezond zijn. De geschiedenis leert ons toch dat we ons keer op keer door nationalistische gevoelens laten vangen en dat het dikwijls te laat is wanneer we beseffen dat we in een nieuw tranendal terecht zijn gekomen.
Bij valavond keerde ik via de Plaza Catalunya terug naar mijn hotel. In het midden van het centrale plein van Barcelona haalde ik een fotokopietje van een oude foto boven. De reproductie kreeg ik enkele jaren geleden van Gents historicus Rudi Van Doorslaer. Ze werd 80 jaar geleden genomen op dezelfde Plaza Catalunya op 1 mei 1937, in volle Spaanse Burgeroorlog.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
