De zegeningen van het kolonialisme

Bronnen worden zoekgemaakt en intussen wordt het kolonialisme gerehabiliteerd, voorzover het ooit terechtstond. Als je de superieure joods-christelijke beschaving ophemelt is die stap onvermijdelijk. Labourman Gordon Brown ging voor, zoals hij ook de hardwerkende Brit heeft uitgevonden.

Nu Tony Blair bij voorbaat is vrijgesteld van vervolging in het Hooggerechtshof, moeten we ook de woorden van zijn collega Gordon Brown in 2005 in herinnering brengen. Bij zijn terugkeer van een reis naar Kenia kondigde Gordon Brown aan dat Groot-Brittannië zou moeten ophouden zich te excuseren voor het kolonialisme. We zouden trots moeten zijn op onze koloniale geschiedenis in Afrika, zei hij, en hij prees “Britse waarden” als vrijheid, tolerantie en burgerlijke deugdzaamheid.

Die waarden kan men waarnemen in Histories of the Hanged: Britain’s Dirty War in Kenya and the End of Empire van David Anderson (Weidenfeld & Nicholson).

Anderson haalt de ervaring aan van een officier bij het ondervragen van drie verdachte vijanden. Hij zegt:

“Een van hen, een lang koolzwart stuk tuig, bleef naar mij grijnzen, hondsbrutaal. Ik sloeg hem hard in het gezicht, maar hij bleef naar mij grijnzen, dus trapte ik hem zo hard als ik kon in zijn ballen… Toen hij tenslotte opstond grijnsde hij weer naar mij en ik ontplofte. Werkelijk. Ik stak mijn revolver recht in zijn grijnzende mond… En ik vuurde. Zijn hersenen vlogen door het hele politiebureau. De andere twee (verdachten) stonden daar met een lege blik… dus ik schoot ze beiden dood … toen de onderinspecteur kwam vertelde ik hem dat de (verdachten) hadden geprobeerd te ontsnappen. Hij geloofde me niet maar al wat hij zei was “begraaf ze en zorg er voor dat de muur wordt schoongemaakt”.

Verder in het Engels bij Bella Caledonia.