De Frankfurter Buchmesse – twee decennia lang heb ik de uitstalling, de grootste boekenmarkt ter wereld naar men zegt, bezocht – als boekhandelaar. Het was een enerverend, opwindend gebeuren, altijd goed voor hoog oplopende adrenaline, nieuwsgierigheid wat waar te vinden en te bestellen. En, ik zal het niet ontkennen, voor mijzelf te reserveren – maandagochtend, het zogenaamde slot van de Messe was de gelegenheid om tegen contante betaling met flinke korting op te halen. Soms kwam je dan voor niets: “een grote Nederlandse opkoper heeft onze hele voorraad voor zich gereserveerd”. Enkele weken later maakte De Slegte dan goede sier met afgeprijsde noviteiten van de Messe. Maar altijd was er nog het echtpaar Bernd en Karin Kramer, van de naar laatstgenoemde vernoemde uitgeverij, altijd aan de Apfelkorn. Maar beiden zijn er niet meer, zo min als hun uitgeverij.
In de jaren zeventig en tachtig was er elders in Groot-Frankfurt de Gegenbuchmesse – een uitstalling van tegendraadse uitgeverijen, klein of middelgroot. De Gegenbuchmesse inspireerde tot het eenmalige Festival Europa Tegen De Stroom, Amsterdam, september 1989 – geen maand te vroeg, want niet lang daarna was menige dissident uit Oost-Europa geen dissident meer maar minister in een overgangsregering – of zelfs president, zoals Václav Havel. Dwaal ik af? Nee hoor.
De Gegenbuchmesse was inmiddels opgeheven. Eigenlijk was tegendraadsheid mainstream geworden, de uitgeverijen die zich bij “Gegen” presenteerden waren ook present op de grote Messe.
Was het één Groot Links Feest dan, die Messe? Dat ook weer niet. Er waren altijd wel wat kleine (West-)Duitse uitgeverijen die verlangen naar ’33-’45 uitstraalden. Niet veel en men kon ze negeren. Ze waren ook niet luidruchtig. Het Jaarlijke Incident betrof vrijwel altijd de Iraanse uitstalling, die door vluchtelingen werd bestookt: eerst die van sjah-Iran, daarna dat van de ayatollahs. Dat ging alles zo zijn vaste gang.
Dit jaar is er een speciale affaire, die het tijdsgewricht in ieder geval weergeeft. De Börsenverein des Deutschen Buchhandels heeft ruimte geboden aan een nazi-uitgeverij, Antaios geheten, en recht tegenover de uitstalling van dit gezelschap een antinazistische stichting doen plaatsen. En de Börsenverein, de organisatoren van de Messe, demonstreerden tegen de inhoud van het papier van Antaios.
Keine Bühne für die Neue Rechte! Mit Plakaten, Buttons und offenen Mündern gegen rechte Verlage bei der #fbm17 https://t.co/6IXwtgQUZf
— Amadeu Antonio St. (@AmadeuAntonio) 11 oktober 2017
Is dit nu machteloos antifascisme? In het kader van de vrijheid van meningsuiting nazi’s tegenover anti-nazi’s toelaten op de Buchmesse – en dan daartegen zelf demonstreren?
Hier een verslag van deze toestand. En hier een rondgang langs het nazistische uitgeverdom op de Messe. “Joods bolsjewisme: mythe en realiteit”> “Abortusklinieken zijn de kathedralen van het feminisme”.
Ach, de Nederlandse uitgeverij Prometheus/Bert Bakker, met Martin Bosma en Thierry Baudet in huis, zal er wel ongemoeid staan, daar in Frankfurt. De normalisering is in Nederland nu eenmaal verder gevorderd.
(Het afgebeelde boek is van uitgeverij René van Praag die een Latijnse fantasienaam voor Bosma’s lor heeft gevonden – misschien stond het uitgestraalde antisemitisme hem toch wat tegen onder zijn eigen naam).
Nog anderhalve dag, mensen: de Frankfurter Buchmesse.
Veel ‘normale’ mensen deze tijd, zijn de volgende mening toebedeeld : Nazisme is toch ook een mening. Als jij dat niet erkent, dan ben JIJ de nazi !!!! En dit schreeuwt men dan vol verontwaardiging.
De verwarring van de huidige mens.
Het willen dood maken van mensen, omdat hun huid donker is, is een mening ?
Dan is pedofilie ook een mening en dan is moord in het algemeen relatief.
Dus als er dan zo’n moordenaar opgepakt wordt, dan zegt de rechter gewoon van ‘nou, misschien is dat in zijn perceptie niet slecht en dat moeten wij dan respecteren, deze persoonlijke opvatting van moraliteit’
En alsof die nazi’s geen militante tegenstand verwachten. Ze doen immers niets anders dan trainen in sportscholen, hun hele ideologie gaat over macht en kracht en mannelijkheid bladiebla.
Niet dat ik die strijd aan ga, want ik ben lui en laf ( niet lelijk, in tegendeel! )