Het Duitse parlement heeft met 393 tegen 226 stemmen ingestemd met het homohuwelijk, een veel ruimere meerderheid dan verwacht. Het wetsvoorstel geeft volledige gelijkberechtiging aan homo/lesbo-paren, inclusief het recht kinderen te adopteren.
Eerder deze week verklaarde Angela Merkel dat de parlementariërs van CDU/CSU niet langer gebonden waren aan de (afwijzende) partijlijn en bij een stemming in de Bundestag hun geweten konden volgen. Opmerkelijk, want tot voor kort was Merkel een uitgesproken tegenstander van het homohuwelijk. Volgens Merkel zelf is haar koerswijziging het gevolg van een gesprek met een lesbisch stel dat prima in staat bleek voor kinderen te zorgen. Voor de bondskanselier was dat blijkbaar een ‘eye-opener’. Merkwaardig genoeg heeft Merkel desondanks zelf tégen het wetsvoorstel gestemd.
Het verhaal ligt natuurlijk lekker in het gehoor, maar of een machtspolitica als Merkel werkelijk door dergelijke sentimentele overwegingen gedreven wordt, mag betwijfeld worden. Naar alle waarschijnlijkheid zal Merkel na de Bondsdagverkiezingen in september gedwongen zijn een coalitie te vormen met hétzij de SPD, hétzij de Groenen. Beide partijen hebben aangegeven dat gelijkstelling van het homohuwelijk met het heterohuwelijk (excusez le mot) voor hen een harde voorwaarde is. Bovendien bleek uit een recente peiling dat 73% van de CDU/CSU-kiezers vóór het homohuwelijk is. Aangezien er in Duitsland – in tegenstelling tot Frankrijk – geen goed georganiseerde conservatieve oppositie tegen het voorstel bestaat, loopt Merkel dus geen enkel politiek risico. Op deze wijze kan de lepe bondskanselier een goede beurt maken en tegelijkertijd vermijden dat het item tijdens de verkiezingscampagne door de oppositie tegen haar gebruikt wordt. Het komt er uiteindelijk tóch van, dus kun je maar beter zorgen dat het vóór de verkiezingen geregeld is, zeker wanneer het jou als bondskanselier óók nog eens in het zonnetje zet.
