Dames en heren in Nederland, er bestaat een Vluchtelingenverdrag. Dat verdrag is in 1951 aangenomen en ondertekend door om en nabij 150 landen. Dat verdrag is samen met een aantal andere verdragen en onze grondwet de bodem onder onze democratische rechtstaat.
In dat verdrag spreken de landen af mensen op te vangen die een ‘gegronde vrees’ hebben om vervolgd te worden in het land van herkomst, in de meeste gevallen geldt het ook voor mensen die oorlogsgebied ontvluchten.
En wat merken we nu?
VVD, CDA en D66 (en ook andere partijen) ondergraven dit verdrag door met list (een ‘slimmigheidje’, meneer) en bedrog (omkoperij? Het mag wat kosten, meneer) die vluchtelingen elders te laten opvangen. Dat is een aanslag op het fundament van onze rechtstaat. Dat is een aanslag op onze politieke integriteit.
Het is de verantwoordelijkheid afkopen.
Het is de arrogantie van de westerse democratie die een probleem kan afkopen.
Het is een vorm van bedrog.
Het is struisvogelpolitiek.
Wat je niet ziet, bestaat niet. Probleem opgelost.
‘Kijk, we hebben het vluchtelingenprobleem opgelost!’
Politieke partijen onderschrijven – op PVV en FvD na – de grondslagen van het democratische systeem, onze rechtstaat. Dus het is een raadsel waarom VVD, CDA en D66 het systeem willen ondergraven door deals te sluiten met Afrikaanse landen met de bedoeling vluchtelingen te weren uit Nederland.
Nou ja, een raadsel?
Het is geen raadsel.
Het is lafheid.
De politici van VVD, CDA en D66 hebben geen ruggengraat. Rutte wil premier blijven, Buma en Pechtold willen na jaren oppositie voeren nu eindelijk eens proeven van de pudding van de macht. Als ze daarvoor de rechtstaat moeten ondergraven, het zij zo, ze zijn niet wezenlijk geïnteresseerd in het behoud van ons democratisch fundament.
Het mag wat kosten, meneer.
De aanval van de formatiepartijen op GroenLinks, dat – op het nippertje – niet wilde meedoen aan de ondergraving van het Vluchtelingenverdrag, is hypocriet. Het is bedrog. Het is een afleidingsmanoeuvre. De zaak stinkt.
Het ter discussie stellen van verdragen die vrede en veiligheid in de wereld moeten bevorderen is een normale zaak, maar doe dat dan openlijk en op de plaats waar het dient te gebeuren: het parlement. De dames en heren van de formatiepartijen spreken nu met dubbele tong, dronken van macht, smekend om bijval.
Allen in Nederland die vinden dat ‘Afrika-deals’ tot de mogelijkheden moeten behoren, zou ik willen voorstellen zich even te verplaatsen in de wereld van de vluchteling. Hoor even de bommen vallen, verlies even je zoon, moeder, man. Schuil even in het veld terwijl je wordt opgejaagd, drink een dagje geen water, loop 200 km, stap in een gammel bootje. Verzuip bijna.
En als je dan – wie weet haal je het – ergens aankomt?
Libië? En je kunt niet verder?
Leef even in een kamp.
Leef drie weken in een kamp. Scharrel wat eten bij elkaar.
Leef drie maanden in een kamp. Verkoop je lichaam, verricht slavenarbeid, leef op rantsoenen.
Drie jaar. Tien jaar.
En lees – je hebt toch tijd zat – even de samenvatting van het Vluchtelingenverdrag.
Dan weet je in ieder geval dat je een paar rechten hebt.
Of die rechten in de praktijk ook wat waard zijn?
Niets, helemaal niets als het aan VVD, CDA, D66 ligt.
U bekijkt het maar.
Ga maar lekker dood.
Maar doe dat wel daar, in Libië of Marokko.
Als wij het maar niet zien.
Het is een beetje het spelen met woorden, om omweggetjes te vinden. Het is als de brievenbusfirma’s. De politiek heeft dan bedacht, men moet daar wel minstens bijvoorbeeld een plant hebben staan. Dus wat doen die bedrijven, ze zetten er een specifieke plant neer en deze staat dan symbool voor het idee dat dit pand bewoont wordt en dat hier gewerkt wordt. Af en toe komt er dan een schoonmaker/ster, om de plant water te geven. Op papier is het dan gedekt, maar zo zien we dus dat de conceptuele realiteit van ‘het recht’ niet houdbaar is. Kunstenares Tinkerbel doet als ludieke actie/kunst actie, nu trouwens tochtjes langs de planten van de belastingontduikers en hun brievenbusfirma’s. Ik ging helemaal stuk toen ik het hoorde.
Een ander voorbeeld, sleutelgeld betalen is verboden. Sleutelgeld is wanneer de huisjesmelker je afknijpt, door voor niets enorme bedragen in rekening te brengen, voordat je überhaupt je ‘huis’ in kan. Maar wat zegt de huisjesmelker dan, dit is geen sleutelgeld, dit is deurgeld. En dat zegt de rechter, tja, het is geen sleutelgeld. Het is als, ik sla jou keihard in je gezicht en ik zeg, dat was geen aanval, dat was een fysieke uitweiding. Een jurist kwam met het voorbeeld van de vader die tegen zijn kind zegt, je moet om twaalf uur thuis zijn, waarna het kind om twaalf uur avonds thuis komt. Het domein van de wereld is geen computer, we kunnen doen alsof we terminologie niet snappen en zo de consequenties omzeilen. We kunnen gebruik maken van de starheid van de wet, de houterigheid van het woord. De menselijke geest, vind wegen om buiten het ‘autistische’ domein van de wet te treden.
Het recht suggereert dan, zo vervelend zullen mensen niet zijn, er is wel enige redelijkheid. Maar kapitalisten hebben per definitie geen geweten, dus men kan hier geen beroep meer op doen. De mazen van de wet zullen uitgeplozen en misbruikt worden.
https://krapuul.nl/politiek-blog/topics/vluchtelingen/2647909/ga-maar-lekker-dood/