Het populisme wordt slechts een gevoelige klap toegebracht wanneer Mark Rutte, Sybrand Buma, Emile Roemer en Lodewijk Asscher ruiterlijk toegeven dat zij stuk voor stuk hebben getracht de gevaarlijke populist Geert Wilders te evenaren in anti-rechtsstatelijke en xenofobe uitspraken en in het geval van Rutte en Asscher dito maatregelen. Pas dan kan men beweren dat het populisme in Nederland min of meer op een zijspoor is beland en in handen is van de op één na grootste partij die bovendien een ondemocratische eenmansbeweging is. Om over de twee zetels voor de neofascisten van Forum voor Democratie maar te zwijgen.
Hoe de coalitie er ook uit gaat zien, de deelnemende partijen hebben hun deelname mede te danken aan allerlei verwerpelijk populistische oprispingen en het is nog maar zeer de vraag of dat na-aap-populisme zal verdampen.
De conclusie van Mark Rutte dat hij de kwartfinale tegen de populisten heeft gewonnen is behalve ridicuul bijzonder voorbarig. Rutte had beter kunnen zeggen dat hij dankbaar is voor de gelegenheid die Turkije hem heeft geboden om zijn leiderschap te tonen. Maar ook dat hij dankbaar is dat zijn Europese vrienden hem in de Turkse kwestie niet hebben laten vallen, hetgeen gemakkelijk had kunnen gebeuren. De eerste berichten uit Duitsland wezen er niet op dat de Duitsers blij waren met Ruttes machtsvertoon. Integendeel zelfs.
De definitieve uitslag van de verkiezingen is er nog niet. Er kan nog ergens een restzetel zweven. Maar de conclusie dat het beleid van Rutte II door de kiezers niet bijzonder positief beoordeeld is, is gerechtvaardigd. Toch ligt het voor de hand dat Rutte III op stapel staat. Een kabinet waaraan tenminste twee populistische partijen (VVD en CDA) zullen deelnemen. Een kabinet dat rechts beleid zal uitvoeren waarbij nog meer rechtse vingers kunnen worden afgelikt dan met Rutte I. Rutte zei immers dat hij nu zijn beleid zal kunnen voortzetten.
Niet alleen de VVD en het CDA staan rechtse maatregelen voor, ook D66 is daar niet vies van als het om sociaal-economisch beleid gaat. En D66 staat weer eens te trappelen om in een kabinet plaats te nemen. Met een kabinet van die signatuur breken bijzonder barre tijden aan voor alle kwetsbare landgenoten, genode en ongenode gasten. Het zal niet uitmaken welke partij(en) haar karretje aan Rutte III aanhaakt.
Het politieke landschap is gisteren op de schop gegaan. Met wat goede wil kan gesteld worden dat we hier te maken met een land dat voor 75% rechts is en 25% links. Dat is geen goed nieuws voor de mensen die afhankelijk zijn van een uitkering, toeslagen en betaalbare zorg. Voor onze allochtone landgenoten zou het rampzalig kunnen zijn. En het is ook geen goed nieuws voor de Europese Unie. Nog meer dan voorheen zal Nederland zich verzetten tegen vrijwel alle vormen van solidariteit binnen de Unie en daarvan zullen vooral vluchtelingen de zure vruchten plukken. Nee, Nederlanders willen geen Nexit, maar zij willen wel graag de voordelen incasseren en de nadelen zoveel mogelijk buiten de deur houden. Wat dat betreft zijn de Nederlanders geen haar beter dan de Britten en de Denen. Of de Polen en de Hongaren.
Het populisme in Nederland is helemaal niet verslagen. Integendeel, het is gegroeid en vertoont zich nu in schaapskleren. Alle felicitaties van buitenlandse media, staatshoofden en EU-Hotemetoten zijn misplaatst, prematuur en ingegeven door zwakzinnig opportunisme. Jammer dat onze sociaaldemocraten en de grootste vakbond hebben besloten dat navelstaren en heulen met de natuurlijke vijand tot een goed einde zou leiden.
