Een domme UWV-klant

Ze zal een jaar of 40 zijn. Streng kijkt ze. Alsof ze mijn moeder is en ik net een vergeefse greep in de koektrommel heb gedaan.
-Dus u wilt niet meer dan 25 kilometer reizen?
-Liever niet nee.
-Na ‘n jaar vragen wij van u om 80 kilometer te reizen.
-Meent u dat nu? Dat is toch onverantwoord?
-Meneer, moet u nu eens goed luisteren… Ik zit hier om wet- en regelgeving uit te voeren, niet om met u in discussie te gaan.
-Is dit een discussie dan? Ik wou alleen maar zeggen dat in mijn beroep vaak de eis wordt gesteld om minder dan 30 km van het te bewaken object te wonen, dus die 80 kilometer van u komt helemaal niet aan bod. Stel dat ik direct moet invallen, dan kost dat zo een uur.
-Daar gaat het niet over, het gaat over uw bereidheid meer dan die 25 kilometer te reizen, en als u dat niet wilt kan dat gevolgen hebben voor…
-Mijn uitkering jaja. Heeft u hier ook koffie?
-Wij doen hier niet aan koffie.
-Doet u wel aan koffie?
-Daar gaat u niet over. Ik zit hier om u op uw verplichtingen te wijzen. U heeft in december niet gesolliciteerd. Dat betekent dat we u gaan korten.
-Mijn uitkering bedoelt u? Er ligt een sollicitatie.
-Dat hadden er vier moeten zijn.
-Ach zo… Vier zegt u. Waarom vier eigenlijk?
-Een per week ongeveer, zo weten wij dat u uw best doet.
-Dus daar gaat het om: dat ik mijn best doe.
-Dat is uw plicht als klant van de UWV. En ik zit hier…
-Om mij daarop te wijzen.
-Dus meneer, wat wordt het?
-Wat wordt wat?
-Bent u bereid om meer dan die 25 kilometer te reizen voor een baan?
-Maar natuurlijk! Het hangt wel af van de baan lijkt me…
-Op den duur gaan wij u ook vragen om van 9 tot 5 te werken.
-Van 9 ’s avonds tot 5 uur in de ochtend, mag ik aannemen.
-Nee, zoals alle gewone mensen, van ‘s ochtends 9 tot laat in de middag, 5 uur.
-Interessant. Ik wens u veel succes.
-Dank u! Volgens mij begrijpen we elkaar. Ik zal opschrijven dat u bij voorkeur ’s middags en ’s avonds werkt. Zijn we dan rond?
-Bijna. Ik had niet begrepen dat ik moest invullen dat ik niets verdiende vorige maand. Dus nu komt mijn uitkering later, ik heb het pas gisteren ingevuld.
Ze kijkt star voor zich uit. Glimlacht dan mat.
-Dat is niet zo slim.
-Nee, ik ben een hele domme klant.
Ze perst haar lippen op elkaar, trekt even met haar ogen, trekt haar grijze gebreide vest recht, de wijsvinger van haar rechterhand gaat even omhoog. Dan schudt ze het hoofd en laat het vingertje weer zakken.