In 1980 kon ik mij nog verbazen over de opstand in de Zuidkoreaanse stad Kwangju, waar in mei 1980 de commune werd uitgeroepen (zonder die naam) in een opstand tegen het militaire regime dat het land al zo lang teisterde. Verbazing vooral ook over het gebrek aan duiding in “de pers”.
Dat de massamobilisatie die dezer dagen aan de gang is in dat land ook “onder de radar” valt kan ik ook mijzelf aanrekenen. Demonstraties van miljoenen tegen een corrupt bewind gaan in een door Trump-en-soortgelijken-mist vertroebeld gezicht misschien niet verloren, maar ze vallen buiten interpretatie.
Wat er over de nieuwsluwte te zeggen valt is hier zeer goed gezegd, compleet met illustraties over racisme dat onbekommerd geventileerd kan worden, nog steeds. En de twijfel over de toezegging van de president, de dochter van een vroeger militair dictator, dat zij \al aftreden “als het parlement dat wil”. De democrate…
Hier een overzicht onder een mooie illustratieve panoramische foto van zo’n demonstratie.
Ik beloof/wij beloven beterschap.
Aljazeera, twee weken geleden…
Meer over de commune van Kwangju hier.
