Zoals verwacht is François Fillon gekozen tot presidentskandidaat voor de conservatieve Republikeinen. Hij versloeg zijn rivaal Juppé met ruime meerderheid. Nog niet alle stemmen zijn geteld, maar Fillon lijkt in de buurt van de 70% te komen.
Fillon wordt vaak vergeleken met Margaret Thatcher, die hij zegt te bewonderen. Hij heeft o.a. aangekondigd flink te zullen snijden in de Franse verzorgingsstaat en 500.000 overheidsbanen te laten verdwijnen. Sociaal is Fillon buitengewoon conservatief: hij is tegenstander van het homohuwelijk en heeft zich kritisch uitgelaten over abortus, ook al heeft hij gezegd de – liberale – Franse wetgeving niet aan te zullen passen. Over de islam en de multiculturele samenleving heeft Fillon uitgesproken negatieve opvattingen: “immigranten” dienen zich aan te passen aan “de Franse cultuur”en voor de rest hun mond te houden.
Naar verwachting zal Fillon tijdens de verkiezingen in mei doordringen tot de tweede ronde, waarin hij het waarschijnlijk op zal moeten nemen tegen Marine LePen. Voor zowel het Front National als voor links creëert zijn nominatie de nodige problemen. Fillon is sociaal conservatief genoeg om de traditionele, conservatieve stem voor zich te winnen. Bij een meer gematigde kandidaat als Juppé had deze groep mogelijk overwogen op het Front National te stemmen, maar daar lijkt nu weinig reden toe. Waarschijnlijk zal het FN vooral proberen de arbeidersklasse voor zich te winnen: sociaal-economisch houdt het FN er uitgesproken linkse standpunten op na en de partij zal ongetwijfeld de verschillen met Fillon op dat gebied sterk gaan benadrukken.
De nominatie van Fillon creëert ook voor links problemen: normaal gesproken zou links vrijwel automatisch op de tegenkandidaat stemmen, maar die keuze zou een stuk eenvoudiger zijn geweest indien de Republikeinen Juppé genomineerd zouden hebben. Stem je om extreemrechts tegen te houden dan in ’s hemelsnaam toch maar op een aartsconservatieve kandidaat die de verzorgingsstaat af wil breken? Niet dat veel linkse kiezers voor het FN zullen kiezen, maar de kans dat velen thuis zullen blijven en weigeren te kiezen lijkt me reëel aanwezig.
Meer bij Libération