De Dag van de Arbeid is een internationale feestdag van de arbeidersbeweging. In de meeste westerse landen is 1 mei een vrije dag. Niet in het vrijzinnige Nederland natuurlijk, waar het bejubelen van Duits-Franse roofadel met een vleugje Zuid-Amerika de voorkeur heeft boven de rechten van arbeiders. Desondanks werd de 1-meiviering van de FNV gisteren in Amsterdam goed bezocht door een kleine 10.000 mensen; voor Nederlandse begrippen is dat erg veel. De mars voerde van het monument van de Dokwerker langs De Burcht aan de Henri Polaklaan, waar een koortje vakbondsliederen zong, naar het Oosterpark. 1 mei levendig houden mag ook wel in het land waar arbeidsrechten zelfs door de Partij van de Arbeid overboord gekieperd worden.
In 1886 werd op 1 mei in Chicago gedemonstreerd voor het invoeren van een 8-urige werkdag. Op 4 mei werd een bom gegooid naar de politie die een stakingsbijeenkomst van anarchisten wilde beëindigen. De politie vuurde daarop in het wildeweg op het publiek. Hoeveel doden er zijn gevallen werd nooit vastgesteld. De stakingsleiders werden ondanks gebrek aan bewijs ter dood veroordeeld. Na internationale protesten werd de doodstraf omgezet in levenslang. Enkelen weigerden en kozen voor de dood. In 1893 werden drie overlevenden vrijgelaten nadat de nieuwe gouverneur van Illinois had geconcludeerd dat het strafproces niet had gedeugd.
Maar historisch besef is huigdun in Nederland, want kennis en wetenschap maken lastige burgers. De meesten vierden gisteren 1 mei op dan ook op geheel eigen wijze. Rechtse Amsterdammers hadden zich op sociale media vermomd als milieuactivisten en vonden het belachelijk dat het kwetsbare Oosterpark werd gebruikt voor de 1-meimanifestatie van de FNV die ondanks 1 miljoen leden volgens hen geen bestaansrecht meer heeft. De meeste Nederlanders vierden het gewoon niet, zoals de traditie het voorschrijft. Bovendien was het zondag en moest er gevoetbald worden. Het was ook nog eens mooi weer dus moet er gebarbecued worden, ook zo’n eeuwenoude Nederlandse traditie, of ging men om erbij te horen ergens op een snelweg in de file staan.
Maar de echte Nederlandse traditie was gisteren die van het volksgericht. Iemand had het gewaagd op Facebook te vertellen waarom ze niet langer aan de nationale dodenherdenking op 4 mei mee wil doen. Vervolgens werd op Twitter een virtuele lynchmob georganiseerd met de bekende hatelijkheden, racistische opmerkingen, oproepen tot deportatie, verminking en doodsbedreigingen en dat ze maar naar een gaskamer moest. In het oh zo vrijzinnige Nederland is het blijkbaar verboden iets te zeggen wat indruist tegen de paar procent, die beweert de wil van het volk uit te dragen. Daarom is in Nederland 1 mei geen nationale feestdag maar eind april belastingvrij de boel onderkotsen wel.
Pingback: Van staatswege vermoord | Krapuul