De vreselijke terreuraanslagen die Brussel hebben getroffen vragen in de eerste plaats naar ingetogen rouw, oprechte troost en warme zorg t.a.v. alle nabestaanden van de slachtoffers. De honderden hulpverleners die meteen na de aanslagen het beste van zichzelf gaven zijn een krachtige metafoor voor wat onze samenleving op vandaag nodig heeft: zorg, hulp en een gedrevenheid die verlangt naar herstel en genezing.
Het valse veiligheidsgevoel dat onze regeringen met hun binnenlandse en buitenlandse militaire vertoon ontwikkelden, maakt na de aanslagen meer dan ooit duidelijk nooit te zullen werken. Repressie, machtsvertoon, dreigen met het opkuisen van straten of wijken creëert alleen maar een vals gevoel van veiligheid. Het ontbeert elke vorm van geborgenheid en de belofte op het zich opgenomen voelen in een gemeenschap van gelijken.
De terreuraanslagen in Brussel dreigen de alarmfases op te trekken naar een veel hoger cijfer dan ‘4’. Vanuit rechtse politieke krachten zal er ongetwijfeld een roep naar meer controles en repressieve maatregelen volgen. Een steeds grotere bevolkingsgroep dreigt nog meer verdacht en uitgesloten te worden. Een uitzichtloze spiraal van angst, ongecontroleerde woede en roep naar wraak dreigt ons te treffen. (Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
