Turkije stelt de Syrische president Assad en de Koerdische militie YPG verantwoordelijk voor de bomaanslag gisteren in Ankara waarbij 28 mensen om het leven kwamen. Volgens de Turkse premier Davutoğlu is de aanslag uitgevoerd door een activist van het YPG. Negen medestanders van de dader zouden zijn gearresteerd. De PYD – de politieke tak van het YPG – heeft inmiddels ontkend bij de aanslag betrokken te zijn.
#BREAKING Head of Syrian Kurdish PYD denies Ankara attack responsibility
— AFP news agency (@AFP) February 18, 2016
Davutoğlu stelt de Syrische president Assad medeverantwoordelijk voor de aanslag. Volgens de Turkse premier heeft Ankara het recht zich met alle middelen te verdedigen tegen het Syrische regime.
BREAKING: Turkish PM says country has right to take any measure it sees fit against Assad regime, which is responsible for Ankara attack — The Int’l Spectator (@intlspectator) February 18, 2016
De aanslag in Ankara heeft Turkije het perfecte excuus geleverd militair in te grijpen in Syrië. Met de recente opmars in soennitisch gebied in Noord-Syrië heeft het YPG een rode lijn overschreden. Een verdere opmars zou de verbindingslijnen van Turkije met de door haar gesteunde rebellen afsnijden, een voor élke Turkse regering onaanvaardbare ontwikkeling. Turkije heeft de afgelopen dagen stellingen van het YPG beschoten, maar artilleriebeschietingen en bombardementen zijn nog van een heel ander niveau dan de inzet van grondtroepen. Voor dat laatste bestond tot gisteren weinig steun, maar de roep om wraak zal nu toenemen, iets wat Erdoğan niet slecht uitkomt. De VS en de NAVO staan voor een lastig dilemma. Davutoğlu heeft gezegd dat haar NAVO-bondgenoten zullen moeten kiezen tussen het YPG en Turkije. De VS heeft de PYD/YPG het afgelopen jaar gesteund, niet omdat de Amerikanen zoveel liefde koesteren voor de radicaal-linkse Koerdische organisatie, maar omdat ze als één van de weinigen zeer effectief optrad tegen ISIS. De Syrië-politiek van de Amerikanen koerst nu dankzij Poetin, Erdoğan, een Koerdische bondgenoot die het spel niet volgens de regels speelt en de eigen besluiteloosheid af op een volledig failliet. Daar komt dan nog de mogelijkheid bij van een militaire confrontatie tussen de twee grootmachten Turkije en Rusland, waar – naar we mogen hopen – echt niemand op zit te wachten.
Het échte slachtoffer van deze ontwikkeling is natuurlijk de Syrische bevolking, wier wensen en opvattingen al lang geen enkele rol meer spelen.
We rose up for a free united democratic #Syria for all Syrians but world powers prefer to see divided hateful sectarian racist cantons!!
— شبكة الثورة السورية (@RevolutionSyria) February 16, 2016
