Alsof het afgesproken werk was, lag de eerste weken van dit jaar de focus op Noord-Afrika.
Het begon al op de eerste dag in Keulen met beschuldigingen van beroving en aanranding aan het adres van honderden Noord-Afrikanen, kreeg een vervolg in Stockholm jonge Noord-Afrikanen werden aangevallen, en kwam tot een hoogtepunt door de bewering van Euro-commissaris Timmermans dat het merendeel van alle vluchtelingen vooral migranten uit Marokko en Tunesië zijn: Noord-Afrika dus. Een streek waarvan we moeten veronderstellen dat het daar veilig is en dat mensen van daaruit alleen om het gewin naar het noorden trekken.
Volgens Wikipedia betreft het de landen ten noorden van de Sahara: Marokko, Algerije, Tunesië, Libië, Soedan, Egypte en de Arabische Democratische Republiek Sahara (ADRS – een republiek die niet door de hele wereld wordt erkend en voor het grootste deel wordt beheerst/bezet door Marokko.)
Hoe veilig is Noord-Afrika?
Het eerste conflict in deze regio is dus al benoemd. Het is een restant van de strijd tussen het Front Polisario, de onafhankelijkheidsbeweging van het volk uit de Westelijke Sahara (Sahrawi’s) tegen bezetting door Marokko. Veel vluchtelingen als gevolg van die strijd wonen nu in vluchtelingenkampen in Algerije, waar de VN steeds meer moeite heeft om de vluchtelingen van voldoende voedsel te voorzien. De achtergebleven bevolking van de ADRS heeft onder de Marokkaanse bezetting last van allerlei mensenrechtenschendingen.
Ondertussen wordt duidelijk dat veiligheid een relatief begrip is.
De Westelijke Sahara is waarschijnlijk grotendeels veilig voor Marokkanen en toeristen; voor de Sahrawi’s, die onafhankelijkheid nastreven, is het een ander verhaal.
In relatie tot eerder genoemde vaststellingen van te verwachten overlast als gevolg van Noord-Afrikaanse vluchtelingen zou ik de vraag willen stellen: “Hoeveel Sahrawi’s zouden vorig jaar naar Europa zijn gevlucht? Zouden zij vallen onder de 80 Marokkaanse eerste asielverzoeken? (bron: De Telegraaf 09-02-2016)
Marokko is op 9 februari in elk geval door staatssecretaris Klaas Dijkhoff toegevoegd aan de lijst van veilige landen. VluchtelingenWerk Nederland is het daar niet mee eens, want Marokko is overduidelijk niet veilig voor LHBT-ers.
Solidariteitsgroep Westelijke Sahara
Reportage over de Marokkaanse muur
(1 land gehad – nog 6 te gaan)
