Het is weer zover in open inrichting Nederland. Een goed deel van de bevolking is weer helemaal de weg kwijt en roept met luide tong om afschaffing van een rechtstaat die door echte helden1) voor ons behouden is gebleven. Blijkbaar is de verveling of de angst zo sterk geworden dat zelfs een flink deel van zichzelf als intellectueel gekroonde opiniemakers hier gezellig aan meedoet.
Feiten
De feiten. In het Friesche leeft een man die naar Syrië is gegaan om daar mensen dood te maken. Dit schijnt hem inderdaad gelukt te zijn en om welke reden dan ook is hij terug gekomen naar Nederland. Alhier is hij opgepakt, verhoord, werd zijn paspoort ingenomen en hij werd naar huis gestuurd in afwachting van stappen die het OM2) mogelijk tegen hem onderneemt.
Dat is het. Voetnoot 1 geeft duidelijk het standpunt van het OM, dat ik toejuich, weer. Het recht is duidelijk op dit punt en inmiddels al een stuk billijker dan een aantal jaren geleden toen intreden in vreemde krijgsdienst nog verlies van Nederlanderschap betekende.
Voor het buikgevoel deel van Nederland is dit om welke reden dan ook niet acceptabel.
De man vocht tegen Daesh
De man vocht immers tegen de Daesh, de vermaledijde vijand van onze democratie, en Nederland heeft immers de oorlog verklaard aan de Daesh,
Niets is minder waar. De Daesh vormen geen soevereine staat en kunnen dus niet de oorlog verklaard worden. We zijn niet in oorlog met de Daesh. We helpen veel meer zoals, het OM aangeeft, een aantal landen bij het bestrijden van een terroristische organisatie. Hiervoor hebben wij een grondwettelijk vastgelegde (art.97) organisatie die we krijgsmacht noemen. We hebben namelijk met zijn allen besloten dat het onwenselijk is als we met zijn allen op de bonnefooi met knuppels hersens inslaan en dat we dat beter georganiseerd kunnen doen om allerlei nare foutjes en vergissingen te voorkomen.
Hij is een verzetsheld
Mijn klomp brak bij de argumentatie dat de man een verzetsheld is, vergelijkbaar met de communiste Jannetje Johanna Schaft3) ook bekend als Hanny Schaft of het meisje met de rode haren. Een redenering die al helemaal getuigt van een verregaand onbegrip van het verzet4) in WO II. Verzet plegen doe je thuis en niet in een ander land waar je op vakantie of safari gaat. En dat laatste met name niet op bedreigde diersoorten of je medemens.
Het probleem
Het probleem met deze en andere Syriëgangers is eigenlijk hetzelfde. Wij hebben wetten en die wetten zijn er in eerste instantie om ons tegen onszelf te beschermen. De ongeautoriseerde deelname aan vreemde krijgsmachten levert talloze problemen op. Vroeger was dat voornamelijk het punt van de loyaliteit. Tegenwoordig maken we ons ernstig zorgen om de psychische stabiliteit van deze mensen en mogelijk gevolgen5) daarvan voor de maatschappij. Dit is zo voor reguliere veteranen en vele malen meer voor onbekenden.
Hypothetisch voorbeeld
Om te schilderen wat er mogelijk is geef ik meestal het voorbeeld van het door de AIVD in 2014 betrapte jihadgezin uit Huizen. Volgens de bovengenoemde drogredeneringen was de man een echte held geweest als hij dit gezin had uitgemoord. Nu na zijn terugkomst en na zijn ervaringen zal de drempel daartoe een stuk lager liggen en zal hij zichzelf misschien psychisch staande gaan houden met allerlei rechtvaardigingen voor zijn daden die tot dergelijke acties kunnen gaan leiden. Bijna 2 jaar later worden we echter geschokt met het nieuws6) dat het dan inmiddels door hem vermoorde gezin onschuldig is.
Samenvattend
Veteranen kunnen problematisch zijn als ze niet de juiste zorg krijgen. We verplichten ons als maatschappij die zorg te bieden. Zowel voor hen als voor ons. We willen Amerikaanse toestanden voorkomen waar slechte zorg leidt tot allerlei gewelddaden tegen de civiele bevolking. Mensen zoals de man die nu in de focus is gekomen kunnen we daarbij niet gebruiken. Daar moet dus een andere oplossing voor komen en dit handelen moet ontmoedigd worden. We willen geen moordtoeristen of vigilantes die hun eigen oorlogen tussen ons gaan uitvechten. Gelukkig heeft onze rechtstaat een uniek model waarbij ook dit soort problemen gepast opgelost kunnen worden. Voor andere oplossingen is er de democratische weg.
Buikgevoel muziek van de Erste Algemeine Verunsicherung
(verscheen ook op Discuss Thang Wiki)
