“My songs aren’t depressing, they’re hopeless” – Townes van Zandt
Townes van Zandt was een fantastische songschrijver, die tijdens zijn leven nooit de erkenning kreeg waar hij recht op had. Hij had grote moeite zijn platen uitgebracht te krijgen en was meestal gedwongen te overnachten in goedkope hotels. Van Zandt leed aan bipolaire stoornis en was als gevolg van het zware medicijngebruik een groot deel van zijn langetermijngeheugen kwijt. Al vanaf zijn tienerjaren diep ongelukkig, vluchtte Van Zandt in heroïne en alcohol, wat in 1997 tot zijn vroegtijdige dood leidde.
Het fragment hieronder is afkomstig uit de documentaire Heartworn Highway. De oude man is Van Zandt’s vriend Uncle Seymour Washington, die overduidelijk het teken aan de wand ziet. Uncle Seymour overleed een jaar na deze opname. Twintig jaar later gaf ook Van Zandt de strijd op. De vrouw is Van Zandt’s toenmalige vriendin Cindy, de enige op het filmpje die nog in leven is.
Sometimes I don’t know where this dirty road is taking me
Sometimes I can’t even see the reason why
I guess I keep on gamblin’, lots of booze and lots of ramblin’
It’s easier than just a-waitin’ ‘round to die
One-time friends I had a ma, I even had a pa
He beat her with a belt once cause she cried
She told him to take care of me, she headed down to Tennessee
It’s easier than just a-waitin’ ‘round to die
I came of age and found a girl in a Tuscaloosa bar
She cleaned me out and hit it on the sly
I tried to kill the pain, I bought some wine and hopped a train
Seemed easier than just a-waitin’ ‘round to die
A friend said he knew where some easy money was
We robbed a man and brother did we fly
The posse caught up with me, drug me back to Muskogee
It’s two long years, just a-waitin’ ‘round to die
Now I’m out of prison, I got me a friend at last
He don’t steal or cheat or drink or lie
His name’s codeine, he’s the nicest thing I’ve seen
Together we’re gonna wait around and die
Pingback: Folk(rock)klassieker du jour: Nick Drake – River Man | Krapuul