Jullie waren daar, dat hadden we moeten weten, niet om pamfletten uit te delen, niet voor een tegendemonstratie, niet om onze weg te blokkeren. Jullie waren daar om ons op te blazen, het liefst met zoveel mogelijk, om honderden tegelijk, jong, oud, vrouw, man, kind, iedereen die vredig lachte en danste, voor altijd uit elkaar te laten knallen. En eerlijk toegegeven: het is jullie gelukt. De uren die jullie erin hebben gestoken waren een groot succes. De explosie was inderdaad krachtig genoeg om onze lichamen uit elkaar te laten spatten. Er was zoveel bloed op de grond dat we erin konden zwemmen. Jullie konden onze pijn, ons gehuil tot in jullie paleizen horen. Wij moesten voor zoveelste keer de stukken van onze mannen, vrouwen en kinderen, onze kameraden, bij elkaar rapen. Terwijl jullie achter jullie pc’s vol triomf feest vierden, ons uitscholden voor marginale communisten, ondankbare Koerden, goddeloze alevieten, konden we niet op jullie reageren. Zoals jullie weten, waren wij bezig met het begraven van onze doden.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: Doorbraak
