…want zonder dat ze iets verkeerds gedaan had, werd op een dag haar muziek op verzoek van een aantal onbekende Oekraïense activisten uit het KLM in-flight entertainment programma geschrapt. Ze zou, volgens de activisten, haar steun betuigd hebben voor het neerhalen van de MH17. Ook de NOS nam de beschuldiging van de Oekraïense activisten over. Zonder te checken of die beschuldigingen gegrond waren of wederhoor te plegen uiteraard. Want dat is een ouderwetse vorm van journalistiek, dixit een gecrowdfunde sterverslaggever van het periodiek van Der Richter und sein Henker.
“Ze heeft sympathie betuigd voor de aanslag op vlucht MH17” en “Lisitsa steunt de separatisten in Oekraïne”, schreef de NOS. Vertaling: De separatisten hebben het toestel neergehaald en Lisitsa staat daar achter. Geen bewijs, geen aanwijzing, geen wederhoor. Helemaal niks. Het enige doel van deze laster is snelle, laffe en efficiënte karaktermoord. De journalist zou met dergelijke schrijfsels in zijn portfolio met open armen door Der Stürmer ontvangen worden als we ‘m terug zouden kunnen “beamen” naar de tijd waarin dit soort teksten thuis hoort.
Na een rel op Twitter paste de NOS de tekst enigszins aan. Dat wil zeggen: Nog steeds geen spoor van bewijs en nog steeds geen wederhoor. Alleen maar nuancering van de beschuldiging. Zo ruimt de NOS de scherven van de karaktermoord vrijwel ongemerkt op. Before the shit hits the fan.
Valentina Lisitsa is een fenomeen. Ze is niet alleen een door velen gewaardeerde concertpianiste maar ook een uitgesproken tegenstander van de huidige regering van Oekraïne. Ze is politiek actief en steekt haar visie niet onder stoelen of banken. Lisitsa is in Oekraïne opgegroeid en heeft in Kiev het conservatorium bezocht. Later emigreerde ze naar de VS. Ze heeft net zo veel recht van spreken als ieder ander en iedereen heeft het recht haar te horen zonder dat een paar activisten, de KLM en de NOS haar tot een paria maken.
Kritiek op Kiev
De regering die in Kiev na de coup van 2014 met behulp van de VS en de EU aan de macht kwam, zorgde kort na haar aantreden voor een enorme militaire escalatie in Donbass. Inclusief artillerie en luchtbombardementen op steden als Donetsk en Luhansk. Een escalatie waar onze “kwaliteitspers” grotendeels over zweeg omdat ze het te druk had met het copy-pasten van lariekoek van het komische duo Bellingcat en Bukkermans. Lisitsa is vanaf het begin een uitgesproken tegenstander geweest van de ongekozen regering in Kiev, een regering die voor haar strijd tegen de etnische Russen in Donbass dubieuze elementen rekruteerde om de decennia oude ethnische zuiveringsambities van één van de coalitiepartijen, Svoboda, door te zetten. Resultaat: Meer dan vijf duizend doden en meer dan een miljoen vluchtelingen.
Het is dan ook geen kunst om het verband te leggen tussen de regering in Kiev, hun Europese vrienden en hun passie voor rechts-extremistische elementen die zonder problemen met nazi-vlaggen en hakenkruizen van hun prille vaderlandsliefde getuigen terwijl ze al schietend en plunderend door Donbass trekken. Dat verband had onze kwaliteitsmedia ook wat vaker kunnen leggen als men journalisten in dienst had genomen en niet de scheef schrijvende relschoppers die het Gesundes Volksempfinden moesten stimuleren en de vijandigheid tegen de Russen moesten aanwakkeren.
Er is geen enkele aanwijzing dat Lisitsa ooit haar sympathie heeft betuigd voor de aanslag op de MH17. Ze heeft dit, na deze zorgvuldig voorbereide media hoax, ook weer expliciet duidelijk gemaakt.
Schandpaaljournalistiek
Als Lisitsa wél sympathie zou hebben betuigd voor de aanslag, zou ze daarmee óf het kamp van de separatisten impliciet beschuldigen van het plegen van de aanslag óf de kant van Kiev kiezen. Een volstrekt ridicule implicatie die alleen uit de verwarde breinspons van een Gelauff-geïndoctrineerde, bibberende bureaustagiair kan ontspruiten. Deze vorm van ‘yellow’ schandpaaljournalistiek, of het nou tegen individuen, hele bevolkingsgroepen of hele landen is gericht, dient vanzelfsprekend een hoger belang. Zulke belangen horen echter niet bij de publieke omroep thuis. Als een geldschieter van de NOS , Rupert Murdoch, een artiest kapot wil maken die zijn politieke agenda dwars zit en in de NOS daarin een trouwe publieke aanklager vindt, dan wordt het tijd dat men zich afvraagt of de NOS niet gewoon geprivatiseerd kan worden. Dan krijgt het ruim baan om zonder belastinggeld dergelijke lasterlijke praktijken te perfectioneren tot op het deplorabele niveau van Jalta, TPO of De Dagelijkse Standaard. Ik weet nog wel een geldschieter.
