Het is dus ‘nee’ geworden. Een duidelijk ‘nee’ ook. Het is geen nek-aan-nekrace geworden, zoals de mainstream media ons tot het laatst probeerden wijs te maken. Ondanks de intimidatie, de bedreigingen en de ongevraagde dringende stemadviezen van EU-zijde hebben de Grieken in grote meerderheid tegen nog meer wurgende bezuinigingen van de trojka gestemd.
Het is géén stem tegen Europa of tegen de euro, zoals kwade tongen ons willen doen geloven. Het is de stem van het Griekse volk dat er genoeg van heeft om te moeten bloeden omdat Franse en Duitse banken het geld terug willen dat diezelfde banken destijds op onverantwoorde wijze aan de Grieken hebben uitgeleend. En het Griekse volk heeft gelijk. Zelfs het IMF beschouwt de huidige schuldenlast van de Grieken als onhoudbaar.
De uitslag is ook niet verrassend te noemen, behalve dan voor politici die al lang geleden het contact met moeder aarde zijn kwijtgeraakt. De wandelende rekenmachines, zoals Jeroen Dijsselbloem. De dikke ikken, de achterlijke gladiolen, de labbekakken en de leugenaars, die door het volk zijn gekozen maar als ze eenmaal aan de macht zijn schijt hebben aan dat zelfde volk.
Voor Dijsselbloem zit er maar een ding op: opstappen. Dijsselbloem heeft keihard gefaald met zijn starre antisociale boekhoudersaanpak. Er zijn nu mensen nodig die begrijpen dat de situatie is zoals hij is, dat ‘we’ al die miljarden nooit meer terugzien, hoe wanhopig Twan Huys daarover ook dramt tegen zijn gasten in Nieuwsuur, en met dat gegeven op een constructieve manier aan de slag gaan. Een manier die niet alleen rekening houdt met het financiële, maar vooral ook met het sociale aspect van de hele situatie.
Want de mensen zijn het zat om uitgeknepen en bedonderd te worden, en niet alleen in Griekenland. Knoop het goed in je oren, Rutte, Merkel en Hollande. Knoop het in je oren, banken, verzekeraars en pensioenfondsen. Dit was een waarschuwing. De mensen zijn jullie zat. Spuugzat.