Het alledaagse schandaal van de kledingindustrie

wibranarchie (© Stichting SPA)
Anarchie te koop bij de Wibra

Primark zou je kunnen vergelijken met de Nederlandse Zeeman of Wibra, ware het niet dat hun winkels meestal groter zijn. Maar het merk heeft geen status. Dus kun je daar in de merkjes met wasvoorschriften plotseling aanklachten tegen dwangarbeid aantreffen.

Vijftien jaar na Naomi Klein’s No logo geldt het nog steeds: door concentratiekampslaven geproduceerde kleding met een merkje of een groot logo heeft meer Status dan het door dezelfde mensen onder dezelfde omstandigheden geproduceerde spul voor wat als armeluiswinkels geldt. Het Griekse woord voor overwinning vertaald in het Engels levert Victoryschoenen op bij de laatste naar naam Brabants klinkende schoenendiscountketen. Je hebt “logo”-onderbroeken, o pardon “boxershorts”, die Kampioen heten en de goedkope variant heet Uitdaging in het Engels. Wie zal het iets interesseren wat het Logo van een onderbroek is.
Nou, heel wat luitjes, lijkt het.

Ik heb eens in zo’n enorme Walmart-winkel rondgestruind ergens in de VS, zo een die 24 uur per dag open is. Een antropologische expeditie, participerende observatie. Grote bakken met t-shirts met die lelijke arend die volgens mij een gier is, die symbool van de VS is, en daaronder: “Proud to be American”. De toeëigening van het hele continent vond al plaats voordat de Yanks de Stille Oceaan bereikt hadden. Het merkje aan de nekzijde vermeldde bij die t-shirts dat ze gemaakt waren in Haïti, Honduras of Cambodja. In de eerste twee zijn speciaal staatsgrepen uitgevoerd de afgelopen decennia om de lonen laag te houden voor dit soort productie. Cambodja is nog schrijnender: de Rode Khmer zijn weg maar toch ook weer niet helemaal: een “dissidente” Rode Khmer regeert dit openluchtconcentratiekamp al jaren. “Proud to be American”. Wat hier op de voorpagina staat bij dit stuk noemt men ongelogen “patriottisch ondergoed” en het is gemaakt in zo’n dwangarbeidersstaat. Of in Bangladesj, Indonesië of Pakistan. Noord-Korea kan ook nog, al zal het niet op het merkje staan. Uw patriottische excreties laten hun sporen achter in uw patriottisch ondergoed.

Weet u, u moet er niet op rekenen nog een vaste baan te hebben, dat is niet meer van deze tijd, net zo min als AOW, WW en andere “voorrechten” waar niet-D66-achtigen conservatief aan vast denken te houden. Maar u moet wel patriottische onderbroeken kunnen blijven kopen. De paradox van de kapitalist: de ander moet maar de lonen betalen waarmee “mijn” waar gekocht kan worden. Het zijn de twee zijden van de medaille die kapitalisme heet: de confectiekleding, meestal zeer verslijtbaar, is het niet technisch dan wel “moreel” dankzij door “beroemdheden” voorgeschreven mode-instructies, wordt gemaakt door arbeiders wier leven sterk doet denken aan verhalen van Dickens en andere negentiende-eeuwse auteurs. Liefst zouden “zij daar boven” willen dat die omstandigheden ook in West-Europa en Noord-Amerika grootschalig terugkwamen, maar dan niet ten koste van hun centen.

Het geheel is zelf technisch en moreel failliet, al tijden, maar het bestaat voort omdat “zij daar boven” alles in het werk zullen stellen het zo te houden.
Niet alleen de kledingindustrie is het schandaal, dat alles doorgaat zoals het gaat, dat is het schandaal, parafraseer ik Walter Benjamin maar even.

NASCHRIFT

Het bovenstaande is ingegeven door het eerdere verhaal over merkjes bij Primark, die net iets te toevallig voor mijn gevoel op dezelfde dag opdoken in kleren van dezelfde keten. Het was een canard, die zelfs D66-genootschap-bij-uitstek Amnesty in de war bracht. Lieve mensen, deze dwangarbeid is de laatste fase van de “hervormingen” die uw Liberale Helden voorstaan.

4 gedachten over “Het alledaagse schandaal van de kledingindustrie”

  1. helaas ARNOLD onze hedendaagse VaKBONDSbonzen leven nog in 1950 en verkopen hun valse geleuter aan ignorante leden en walgelyk journaille.

    De groene leutertantes doen uiteraard mee. als je onderbroekn gemaakt door kindslaafjes groen verft dmv een pak spinazie kun je er een etiket opplakken biologische plantaardige kleur.

    Ik ben in cambodja by een zg. confectieatelier geweest.
    7 dagen werken a 12 uur voor 140 euro permaand.
    Maar in nederlandse stations hangen affiches “Daar zyn we trots op

  2. Primark heeft onderzoek gedaan naar Primark en geconstateerd dat Primark volgens de hoogste morele en etische standaarden werkt en een bericht over het resultaat van het onderzoek dat Primark heeft laten uitvoeren naar Primark en waaruit blijkt volgens Primark dat Primark volgens de hoogste morele en etische standaarden werkt verschijnt….in een blad van de Telegraaf Media Groep alwaar men lacht om verdrinkende vluchtelingen en andere mensen uit landen waar Primark zijn rotzooi het liefst laat maken graag zou willen uitroeien middels dodelijke virussen. Als het niet zo cynisch was zou ik dat een canard noemen. En Primark is inmho gewoon een misdadig kutbedrijf zoals die waarbij Hans de Boer van het VNO-NCW graag zijn vingers bij aflikt.

  3. nou ralph, ik denk dat primark een kut bedryf is, maar dat hans de boer komend uit midden en klein bedryf mogelyk anti primark en consorten is.
    in ieder geval heeft ie beter door dan staatssocialisten dat er in de toekomst weinig vaste banen te verwachten zyn en dat de zzp ers eerders meer dan minder worden.
    Ook gelooft ie niet dan de mensen uit de sociale werkplaats echt op grote schaal naar het bedryfsleven kunnen.

    Uiteraard voelen de ouderwetse vakbonden weinig voor de nieuwe tyd.

Reacties zijn gesloten.