Surprise surprise: Opstelten kan afschriften niet vinden

Ze zijn er maar druk mee, het illustere stripheldenduo Opstelten en Teeven van Justitie en Veiligheid. Opstelten heeft zich de afgelopen tijd het apelazerus gezocht naar de afschriften van het dealtje tussen zijn maatje Teeven en topcrimineel Cees H. en Teeven zelf heeft zich naar eigen zeggen intensief beziggehouden met de verzorging van de Armeense asielzoeker die zich onlangs van het leven beroofde, maar heeft deze ondanks al zijn inspanningen niet kunnen redden. ‘Ik heb gedaan wat ik kon’, aldus een zwaar aangeslagen Teeven, die zoals wij allen weten zeer veel op heeft met asielzoekers.

Intussen heeft zijn baas Opstelten ‘in alle hoeken en gaten’ gezocht, jawel, hij heeft de gebouwen van het ministerie op zijn knieën afgezocht, loerend onder kasten en bureaus, heeft alle laden persoonlijk omgekeerd en niet een-, niet twee-, nee, wel driemaal doorzocht om de bewuste afschriften te vinden, maar helaas pindakaas: noppes.

Opstelten kon de Kamer begin april niet vertellen hoeveel geld er destijds aan crimineel Cees H. was overhandigd door Teeven, en in plaats van het Teeven zelf gewoon even te vragen – die was immers een van de hoofdrolspelers in deze klucht, is hij drie weken lang aan het zoeken geweest, maar heeft – surprise surprise – geen afschrift kunnen vinden. Teeven was klaarblijkelijk te druk met het zorgen voor een zekere Armeense asielzoeker om hem even onder vier ogen om opheldering te kunnen vragen.

Ik heb het al vaker geschreven, maar godallejezus, wat is dit toch een krukkenkabinet. De een kan het afschrift van een grote deal met een topcrimineel niet vinden, de ander laat asielzoekers sterven onder zijn handen. Men formuleert doelstellingen en maakt daar vervolgens beleid bij dat het bereiken van de gestelde doelen compleet frustreert. Men stuurt een verdelgingsbedrijf op kosten van de belastingbetaler naar Hoek van Holland om daar twintig onschuldige huiskraaien uit te roeien. Natuurbeheer is weggestopt onder economische zaken met als gevolg dat er nu een ‘natuurvisie’ van nitwit Dijksma ligt die meer lijkt op een economisch meerjarenplan, het businessplan van een destructiebedrijf desnoods, dan op iets wat te maken heeft met natuurbehoud.

En dit soort sukkels wordt dus met onze belastingcenten betaald. Optiefen, wegwezen, ga maar straten vegen of schoenen poetsen, dat lukt misschien nog net.

8 gedachten over “Surprise surprise: Opstelten kan afschriften niet vinden”

  1. Het is niet zozeer een ‘krukkenkabinet’ met ‘sukkels’ zoals jij het betiteld. Al deel ik je gevoelens absoluut, ik denk veel eerder dat het een kliek van gewetenloze opportunisten, gewelddadige en leugenachtig geteisem is dat juist heel goed weet waar het mee bezig is en ook vooral heel goed weet dat het overgrote deel van dit zo aan tradities gehechte volk – und dass sind nicht die Ju….Marokkaner – het of geen zak kan schelen dan wel helemaal prima vindt. Ze begaan hun mensenverachtende misdaden in de wetenschap dat ze er toch wel mee weg komen. Iedere keer weer.

  2. Het is sowieso een heel rare situatie, Teeven kende dat bedrag natuurlijk gewoon, en heeft Opstelten gewoon laten blunderen in de Kamer.

  3. @Ralph, ik ben het helemaal met je eens hoor, maar het onderwerp van dit stukje leende zich m.i. voor een ironische toon.

    @Laurent: precies. Tuurlijk weet Teeven donders goed om welk bedrag het gaat.

  4. En ik denk dat Opstelten het ook allang weet maar het niet bekend wil maken. En Jeroen Recourt gaat dat allemaal goed vinden, dus de oppositie kan moties van wantrouwen wat ze wil, het zal niks uithalen.

  5. “Intussen heeft zijn baas Opstelten ‘in alle hoeken en gaten’ gezocht, ”

    Jawel, doch zijn de doofpotten inmiddels letterlijk,talloos geworden, kan men aldaar het steeds moeilijk bijhouden en de conclusie die vervolgens zich aandringt is dat met aan waarheid grenzende waarschijnlijkheid heeft men steeds in de verkeerde doofpot gezocht.

    Daarom steeds niets gevonden.

  6. Langs deze weg bootste Ivo op een nieuwe voor hem enigma – overal in de donkere geheime uithoeken waar hij zocht kwam hij steeds een eenzelfde handgeschreven notitie tegen: “ik word rijk!”.

    Stop! Dat kan geen toeval zijn dacht toen Ivo en sindsdien probeert hij te ontcijferen wat dit allemaal betekent.

Reacties zijn gesloten.