In mijn leven heb ik als patiënt en als werker in de gezondheidszorg meer ziekenhuizen gezien dan me lief is. Ik kom er zo weinig mogelijk, maar soms moet ik wel wil ik niet binnen een paar weken overlijden. Daar heb ik nog geen zin in dus ik probeer er maar het beste van te maken. Je moet je aanpassen aan het systeem van zo’n ziekenhuis. Nu nemen ze mij gelukkig nogal serieus door mijn kennis, ervaring en vooral koppigheid. Ik laat me door niks en niemand dwingen, dat zit niet in mijn karakter en laat mij ook geen knollen voor citroenen verkopen.
Het werd weer tijd voor een infuuskuur met medicijnen. Dat doe ik thuis omdat ik het verwisselen van de infusen zelf kan doen. Daarbij moet ik vanwege een zeer resistente bacterie in het ziekenhuis geïsoleerd of contactarm worden verpleegd want anders krijgen andere mensen die bacterie misschien ook. Of ik loop van anderen iets op wat ik niet ook nog erbij kan hebben. Dat is geen lolletje als een melaatse in zo’n ziekenhuis liggen, en ze willen je ook liever niet (kostenlastpost).
Deze bacterie is in mijn lijf is gekomen omdat de eerst nog werkzame antibiotica met miljoenen liters tegelijk preventief in de voeding van dieren wordt gestopt. Dan worden ze sneller vet of niet ziek omdat ze met zovelen op een kluitje moeten zitten en u heeft zo uw goedkope kilo op tafel. Ook werd en wordt veel te vaak voor ieder wissewasje maar een antibioticum gepakt.
Nu lezen we wel dat de antibiotica-resistentie een groot probleem aan het worden is, maar ik zit daadwerkelijk met de gebakken peren. Bijna niets is nog werkzaam, dat zal mijn overlijden sneller maken dan nodig is en zorgt nu al voor een hoop gedoe en kostbare behandelingen. Maar het gaat immers om de winsten. Dieren- en mensenleed doen er niet meer toe.
Deze kuur, het antibioticum alleen al, kost per 14 dagen 16.000 euro. Dat doe ik zo’n twee keer per jaar. Zou het in het ziekenhuis moeten gebeuren komt daar per jaar zo’n 60.000 euro bij. Nu is het voor mij nog een geluk bij een ongeluk dat deze behandelingen hier te krijgen zijn. Maar hoevelen sterven er in arme landen door deze waanzin? Hoor ik ook al gemompel over het onderwerp: “wat mag een mensenleven per jaar kosten?”
Roi, dit is meer dan verschrikkelijk!
Een mensenleven is niet in geld uit te drukken.
Ik hoop maar dat je vegetariër bent, anders zou ik zeggen: direct worden! Dan krijg je mogelijk toch wat van die rotzooi binnen, via melkprodukten en eieren, maar iig minder!
Angy:
In feite doet het er in verband met antibiotica-resistentie niet zoveel toe of je al dan niet vegetariër bent. Uiteraard wél om andere redenen zoals bijvoorbeeld de verwerpelijke bio-industrie. Door deze laatste industrie (het woord alleen al) is er inmiddels zoveel antibiotica het milieu ingepompt dat iedereen bacteriën bij en in zich geeft die resistent zijn geworden tegen alle AB. Bacteriën zijn overal en nodig, dat geeft verder niets. Steeds vaker echter maken ze mensen en dieren ( onbehandelbaar) doodziek. Weg met die bio-industrie en niet zo snel AB gebruiken. Het is zo makkelijk op te lossen.
In Europa alleen al sterven jaarlijks 25.000 mensen omdat bacteriën almaar resistenter worden tegen antibiotica. De overheid weet het wel, kan er veel aan doen, maar doet dus vrijwel niets.
Sterker nog ze geven wat achterlijke kookles in plaats van het probleem serieus aan te pakken. Koken met Edith Schippers: Ze adviseert consumenten voorlopig om hun stukje vlees vooral goed gaar te bakken. “En was je handen. En ga niet op de plank waar vlees op is gesneden, ook nog je tomaten snijden. Zorg dat je alles wat je bij de rauwe kip gebruikt, niet bij je groenten gebruikt.”
Het gaat om de poen poen en nog eens om de poen, waarbij ze letterlijk over mensen- en dierenlijken gaan. Maar dat is geen punt voor de marktidioten.
Vind ik het het heel erg voor je Le Roi.
De grote vraag is – kan iemand de idiote Megastallen stoppen en de kleine boeren garanderen dat ze met hun kleinschaligheid en duurzaamheid een normale ( geen luxe) leven zullen hebben.
Voorbeeld: verkoop het Fyra-vliegtoestel, de JSF aan iemand die het wil kopen en investeer het bedrag in duurzaamheid en kleinschaligheid voor de landbouw. Maak ervan een langetermijn politiek.
Roi, ik ben het 100% met je eens!
@Nexus:
[De grote vraag is – kan iemand de idiote Megastallen stoppen ..]
Nee, tenzij diegene levensmoe is!
Mijn dochter heeft, als voorzitster van een milieu-organisatie, geprocedeerd tegen o.a.een varkenshouder die zijn nieuwe stallen niet milieuvriendelijker wilde bouwen.
Resultaat: de varkensboer is verhuisd naar Canada, waar hij zijn goddelijke gang kan gaan. Mijn kind (omschreven als lid van de “eco nostra”) werd bedreigd, banden van haar auto lek gestoken, 1 van haar kinderen op de fiets “toevallig” bijna aangereden (is gelukkig nog goed afgelopen) etc.
Zij heeft zich teruggetrokken uit de milieubeweging, is verhuisd naar een andere gemeente, heeft na hertrouwen de naam van haar echtgenoot aangenomen en mijn kleinzoon gaat sindsdien met de bus naar college.
When money talks, bullshit walks!