Kerstplaten, kersthits, zonder of met het verkeerde glijmiddel

Er zijn drie of vier soorten liederen uit de popcultuur die met kerst geassocieerd kunnen worden. De inmiddels berucht te achten glijmiddelmuziek die enerzijds aanspoort tot kopen in de supermarkt en anderzijds dient om je in te peperen dat je niet alleen hoort te zijn met kerst. Je kunt uitstekend eenzaam zijn en toch niet alleen met kerst. Van Bing Crosby tot Mariah Carey of weet ik veel wie of wat er nog na komt tetteren ze om je heen – ook het een en ander aan Nederlandstalige troep.

Hoewel dit jarenlang een terugkerend nummer was zul je het niet in de supermarkt of op de Luchtradio of Radio Onzinnige Cijfertjes horen. Gelukkig maar voor de zanger (die misschien de bumagelden wel kan gebruiken, je weet het niet).

A Christmas song, Shawn Phillips

Er zijn de nummers die eigenlijk winters zijn en dan achteraf als passend bij Kerstmis worden gezien. Sla mij overhoop maar ik smelt als een sneeuwvlok bij bijvoorbeeld dit nummer.

Snowflake, Jim Reeves

Een heel ander soort kerstnummers zijn de al dan niet “all important Christmas number ones”, muziek die godlof verder niets met in het rood geklede mannetjes en gewenste sneeuw te maken heeft. De Beatles hebben in hun tijd vaak voor deze broodnodige afleiding gezorgd.

I feel fine

Aan deze heb ik ook levendige kerstherinneringen, Toenmalige Lief dat toch enige wroeging heeft over een kerstnacht op de dansvloer in plaats van bij de hoogmis. [Zou die Eindhovenaar het nog moeilijk gemaakt hebben?]
Uptown top ranking, Althea and Donna
Waar gaat het eigenlijk over? Volgens mij is het niet Politiek Correct…

En dan zijn er de antihits die een kans krijgen en die niet als glijmiddel worden uitgemolken. “Controversieel” zegt men dan.
Dit is Roy Orbison, niet in dank afgenomen door redneck USA, het is uitgebracht met kerst 1966 en gaat officieel over de burgeroorlog 1860-65 maar Vietnam was steeds actueler aan het worden.

There won’t be many coming home