Nee, het trappetje zoals afgebeeld onderaan dorst ik niet op. Destijds, 1969, ben ik ook niet over de beroemde Loopbrug heen en weer gegaan van en naar het Maagdenhuis. Dat een smeris met een knuppel zwaaide voor een smalle steeg waar hij met zijn schild niet in kon, “Lafbek! Kom er uit!” “Mooi niet” [Memories are made of this… – de “ontzettingsdemonstratie”] was mij genoeg toen. En nu ben ik net genoeg beschadigd door een chronische ziekte om dit niet aan te durven.
Een behulpzame vriendelijke bezetster maakt voor mij een reportage binnenshuis waarop geen herkenbare personen te zien zijn. Dank hiervoor (je weet wie je bent mag ik hopen).
Donderdag dient er “namens de universiteit” (wie mag dat dan wel wezen? ik als alumnus niet; studenten en stafleden binnen in het gebouw dus ook niet) een kort geding waarmee ontruiming moet worden afgedwongen. Toch weer wat anders dan ontruiming gelasten en vervolgens de politie te laten binnenbreken.
De tijd zal het leren.
