Enige tijd geleden is de door Clint Eastwood geproduceerde film American Sniper verschenen, die verondersteld wordt het verhaal te vertellen van de sluipschutter Chris Kyle, een Irakveteraan. Verondersteld wordt, want als je het commentaar van mede-Irakveteraan Garett Reppenhagen leest, zoals geïnterviewd door Brock McIntosh van Alternet (die zelf een veteraan van de oorlog in Afghanistan is), wordt duidelijk hoe de Hollywood oorlogspropagandamachine werkt.
Een film als deze is van belang, zo stelt Reppenhagen, omdat het een cultureel symbool is “dat de manier waarop mensen zich de geschiedenis herinneren en wat ze voelen bij oorlog beïnvloedt.”
McIntosh legt uit dat zowel hij als Reppenhagen niet zozeer problemen hebben met de afwijkende mening van Kyle over het een en ander, of zelfs niet met eventuele onwaarheden die hij verteld zou kunnen hebben, maar vooral met de leugens die Kyle geloofd moet hebben: “De leugens over de massavernietigingswapens in Irak, de leugens over de verantwoordelijkheid van Irak voor 9/11, de leugen dat mensen slechte dingen doen omdat ze slecht zijn.”
In de film heet Chris Kyle Bradley Cooper. Het script is geschreven door een zekere Jason Hall, die ooit eens een keer als acteur heeft mogen aantreden in Buffy the Vampire Slayer. Volgens McIntosh is American Sniper even fictief als Buffy Summers.
Er is sprake van diverse leugens volgens Reppenhagen en McIntosh. Zoals de suggestie dat je voor de krijgsraad zou komen als je een burger doodde. Beiden weten dat rapporten zonodig achteraf worden bijgesteld bij dergelijke ‘ongelukjes’, en kennen diverse gevallen waarbij er nooit iemand vervolgd is voor het doden van burgers.
Verder wordt de stad Falluja getoond alsof deze spontaan in puin is komen te liggen, en wordt het Amerikaanse bombardement dat dit veroorzaakte niet genoemd.
Bradley Cooper was geïnspireerd door het idee, aangedragen door zijn vader, anderen te willen beschermen, zoals een schaapshond schapen beschermt tegen de wolven. Dit idee werd onder andere versterkt door de aanslagen van 9/11. Nergens in de film wordt er echter gerept over de massavernietigingswapens die in Irak aanwezig zouden zijn, de aanleiding voor de invasie die later op leugens bleek te berusten. Nee, het gaat om Al Qaeda, dat echter pas ná de Amerikanen in Irak terecht is gekomen.
Ook gaat het alleen maar om het doden van Irakezen, niet om het helpen ervan. Het zijn allemaal ‘wilden’, volgens de hoofdpersoon Cooper (een bewering die Kyle ook daadwerkelijk heeft gedaan, maar mèt de opmerking erbij dat dit een noodzakelijke psychologische constructie voor hem was om die mensen te kunnen doden. Dit aspect wordt volkomen genegeerd in de film).
Kwalijk is ook dat een van de karakters, Marc Lee geheten, volgens de hoofdpersoon in de film om het leven komt omdat hij ‘verslapte’ ten gevolge van zijn kritische houding ten aanzien van de oorlog. Terwijl de echte Marc Lee om het leven is gekomen toen hij probeerde een gewonde collega te redden die op een zinloze wraakactie was gegaan. Deze vervorming van de werkelijkheid dient volgens McIntosh “ter promotie van Hall’s morele fantasiewereld en om critici van de oorlog hun legitimiteit te ontnemen”.
Chris Kyle is een van de vele soldaten die bewust misleid zijn zodat ze hun leven op het spel zouden zetten en dat van anderen zouden vernietigen (en daarmee vaak hun eigen geestelijke gezondheid).
Het belangrijkste punt dat McIntosh wil maken is dat het dit soort films zijn die in belangrijke mate bijdragen aan die misleiding
Bron: http://www.alternet.org/culture/im-veteran-and-american-sniper-filled-lies
