3,5 Amerikanen stoten genoeg uit om 1 klimaatdode te veroorzaken

Gemiddeld produceren drie inwoners van de Verenigde Staten genoeg CO2-uitstoot om een overlijden te veroorzaken. Dat blijkt uit een nieuwe Amerikaanse studie naar de ‘mortaliteitskosten van CO2’ in Nature.

De studie door de prestigieuze Columbia University focust op de zogenaamde “sociale kost van koolstof”: het bedrag dat door economen gekleefd wordt op de schade die elke ton uitgestoten CO2 toebrengt aan de samenleving.

Dat bedrag vormt een belangrijke leidraad voor regeringen wereldwijd om hun klimaatbeleid op te baseren: hoeveel inspanningen zijn we bereid te doen om schade in de toekomst te vermijden? De wetenschappers ontdekten dat de huidige uitgangspunten hopeloos gedateerd zijn en geen rekening houden met de meest recente studies, die miljoenen overlijdens voorspellen als gevolg van de klimaatverandering.

Ze probeerden die studies mee te laten wegen in nieuwe schattingen. “Deze schattingen vertellen hoeveel levens verloren zullen gaan, gebaseerd op beslissingen die door individuen, bedrijven en regeringen genomen worden”, zegt Daniel Bressler, hoofdauteur van de studie in Nature Communications. “Ze kleven een cijfer op de impact van die beslissingen op de mortaliteit en maakt de kwestie persoonlijker en begrijpelijker.”

3,5 Amerikanen

Hun conclusie: elke 4434 ton CO2 die na 2020 nog in de atmosfeer wordt uitgestoten, veroorzaakt een klimaatslachtoffer. Die uitstoot is vergelijkbaar met de totale uitstoot in het gemiddelde leven van 3,5 Amerikaanse burgers. In andere delen van de wereld zijn aanzienlijk meer burgers nodig om aan die 4434 ton te komen: 9,4 Britten bijvoorbeeld, 25,8 Brazilianen en 146,2 Nigerianen.

Bressler benadrukt dat de schattingen niet definitief zijn: hij baseert zich op verschillende toonaangevende studies naar de impact van de klimaatverandering op de volksgezondheid, maar er is nog veel onzekerheid. De studie beperkt zich ook tot directe overlijdens door de klimaatverandering, zoals doden door hittegolven of droogte. Ze houdt geen rekening met bijvoorbeeld slachtoffers van overstromingen, ziekten of mislukte oogsten. De ramingen kunnen dus ook een “enorme onderschatting” zijn.