Zonne-energie kan in 2025 goedkoper zijn dan de energie uit gas en kolen. Volgens een studie waarover EurActiv bericht, geldt dit voor landen in Zuid-Europa.
Als de voorspelling klopt, krijgt die revolutionaire gevolgen. Maar goed, zover zijn we nog lang niet, hoewel de betreffende tijdspanne kort is: tien jaar. Stel echter dat die periode van tien jaar te kort is, hoe groot is dan de kans dat in 2100, dus over 85 jaar, zonne-energie daadwerkelijk goedkoper is dan gas of kolen? Ik schat die kans hoog in: meer dan 95 procent. Maar waarom komt ineens het jaar 2100 op de proppen? Dat heeft met de klimaatopwarming te maken. Klimaatalarmisten waarschuwen voor desastreuze gevolgen van de opwarming van het klimaat. Die zou binnen de grens moeten blijven van 2 graden sinds het begin van de industriële revolutie. En die grens wordt volgens velen zo rond 2100 bereikt. We krijgen dan een apocalyps, zo niet dan een armageddon.
Eigenlijk wil ik niet meer over klimaatopwarming schrijven. Ik ben geen klimaatwetenschapper en ieder aangebracht argument heeft grote kans bij voorbaat als amateuristisch terzijde te worden gelegd. Dat ik er toch weer over begin, heeft te maken met logisch argumenteren. Het kan toch niet zo zijn dat praktisch iedereen klakkeloos de mening van het IPCC accepteert en stopt met kritisch nadenken?
CO2 is een broeikasgas. Logisch is dan ook dat ten gevolge van de toename van koolzuurgas in de atmosfeer de temperatuur op aarde stijgt. Dat gaat weliswaar langzaam en zelfs steeds langzamer omdat de relatie tussen de stijging van CO2 en temperatuur een logaritmische is. Maar soit, de temperatuur neemt toe. Als evenwel het gebruik van olie, gas en kolen afneemt ten gunste van zonne-energie, dan is het logisch dat de uitstoot van CO2 vermindert en klimaatopwarming eveneens afneemt en op den duur zal stoppen.
Bovendien zijn fossiele brandstoffen eindig en ze worden daarom steeds duurder. In 2012 merkte ik in ‘Twee punten gescoord door Svante Arrhenius ‘ over de situatie over honderd jaar op: ‘Waarschijnlijk zullen intussen de fossiele koolwaterstoffen, zoals olie, aardgas en steenkool, ver op zijn. Die zijn dan zo duur dat de zon als voornaamste energiebron wordt gebruikt en er nauwelijks meer uitstoot van kooldioxide voorkomt.’ Het opraken van olie, gas en steenkool is een reden te meer voor de grote kans dat zonne-energie op middellange termijn goedkoper is dan energie uit fossiele bronnen.
Die logica maakt dat zonne-energie een bedreiging vormt voor het klimaatalarmisme. Het veronderstelde CO2-probleem lost min of meer vanzelf op. Enorme subsidies op windmolens, biobrandstoffen en zelfs op de huidige zonnepanelen zijn dan onnodig, laat staan dat de corrumperende CO2-emissierechtenhandel iets bijdraagt. Van daaruit stelt zich de vraag: wie wil logisch nadenken en wie vertrouwt meer op propaganda van mensen die het eigenlijk behoren te weten – maar hoe het werkelijk zit niet hardop zeggen?
P.S. ‘Twee punten gescoord door Svante Arrhenius‘ begint met een haiku:
In de winternacht
sterft de kou en de toekomst?
IJsbeer huilt, rob lacht
Een uitleg is voor sommigen wellicht welkom:
In de winternacht is het op z’n koudst. Als het dan niet meer echt koud is, komt misschien de toekomst in het geding, zoals voorspeld door klimaatalarmisten. Dat is jammer voor de ijsbeer, maar de prooi van de ijsbeer, de zeehond, kan er blij mee zijn.
