Het enige dat ik terug kon doen: vragen aan de firma Stichting De Key of zij wat te verbergen had. De Key had een twitteraccount die je alleen kon volgen als je je aanmeldde.
Twee volgers hadden zich gemeld. Om de bezigheden van De Key via twitter te volgen moest je je als vriendje bij hun aanmelden. Het was niet druk.
Gisteravond stuurde ik deze tsjilp:
@dekeywonen Twee hele volgers en Hofhuis van Facebook af. Je zou gaan denken dat u iets te verbergen had #onroerendgoedmaffia
En aan de PSP/GroenLinkskneus die commissaris is bij deze firma onder oud-DSB/VVD-kneus Frank de Grave, oppercommissaris bij De Key:
@LeoPlatvoet Is in een raad van commissarissen onder een oud-minister van oorlog zitten niet echt iets voor een PSP’er? #onroerendgoedmaffia
Het antwoord: beide twitteraccounts zijn zo’n 24 uur uit zicht verdwenen.
Gunst, Overleg Op Hoog Niveau, damage control, afdeling PR of Communicatie moet toch Iets Doen.
“Hofhuis” is de achternaam van de “casemanager woonfraude” die ik in deze naar een hoogtepunt toewerkende serie Ingrid heb genoemd.
Haar Facebookaccount is weg, kunnen we niet meer vernemen dat zij naar Gray’s anatomy kijkt (is dat niet Grey’s?) en iets heeft met de eenzaamheid van priemgetallen, graag uit eten en op vakantie gaat en een heel diverse muzieksmaak heeft. De banaliteit van het kwaad.
Wijdbeens in bloot topje op de sofa, voorbij.
Nogmaals, het kwaad is banaal. En laf.
