Dit artikel verscheen eerder op de website van GroenLinkser Hans Groen.
Het heeft jaren geduurd alvorens de politiek in de gaten kreeg dat het in de wijken misging. Jaren van bezuinigen en dan ook nog eens een grote instroom van een Nederlands vreemde cultuur, deed een zware aanslag op het incasseringsvermogen van mensen en hun wijken. Verpaupering en verarming waren het gevolg wat uiteindelijk tot een toenemende onvrede leidt. Hoe merkwaardig is het dan dat de PVV die claimt voor de man in de wijk op te komen, vervolgens het investeringsbeleid in wijken de nek om wilt draaien.
De afgelopen jaren is de criminaliteit en overlast gestaag gedaald. De instroom is ingedamd, ondanks alle beweringen van de PVV. De wet Cohen heeft vanaf zijn introductie zijn werk gedaan, na jaren van verwaarlozing door rechts beleid. Toch zitten de meeste stemmers van de PVV niet in de wijken van de grote steden. Waar in Limburg de PVV nu in de provincie deelneemt, blijven linkse partijen in de grote steden nog altijd overeind.
Het succes van de PVV is dus niet alleen gebaseerd op de problemen in de wijken. De irrationele argumenten van de PVV raken een dieper liggend gevoel bij mensen. De bedreiging van hun directe omgeving. Het gevoel niet meer Nederlander te zijn in Nederland. Een bijna ongrijpbaar verhaal omdat de definitie van Nederlander zijn, zich niet eenvoudig laten bepalen. Maxima zei het al terecht; de Nederlander bestaat niet. De diversiteit is dermate groot dat er geen enkelvoudige definitie mogelijk is. Kijkt u maar naar het verschil tussen een Limburger en een Fries of een Groninger en een Amsterdammer.
Het verlies over controle op de eigen directe omgeving is een angst gevoel dat zich makkelijk laat aanwakkeren. De problemen in het midden-oosten is een ‘ver van mijn bed show’ voor vele mensen. Het wordt wat anders als dat ‘probleem’ ineens naast je woont. Als mensen in hun directe omgeving worden ‘bedreigd’ is hun reactie veelal irrationeel. En het is deze angst die de PVV continue aanwakkert en daarbij een duidelijk aanwijsbare zondebok bij benoemd. Dat vroeger de criminaliteit veel hoger lag, deert de PVV niet noch is de PVV aanhang daarmee te overtuigen. Het gaat om hier en nu. Daarbij komt dat de media veel meer en veel sneller elk incident breed uitmeet, waardoor het beeld bevestigt en versterkt wordt. Elk incident is ‘wereldnieuws’. Of het feitelijk juist is en in context deert niet.
De wijkinvesteringen zoals ingezet door Ella Vogelaar brachten daar een kentering in. De verantwoordelijkheid en beslisbevoegdheid over hun wijk werd teruggebracht bij de mensen. Zij kregen de mogelijkheid om hun woning te kopen, te beslissen over de inrichting van hun wijk etc. Hierdoor werd het verlies van controle op de omgeving verminderd, met duidelijke resultaten. Al was elke maatregel niet altijd even succesvol, menig achterstandswijk heeft een behoorlijke stap naar voren gemaakt. Maar hoe zit het dan met die PVV stemmer in Limburg die van allochtonen nauwelijks last heeft?
In Limburg speelt niet het probleem van instroom, maar van uitstroom. De regio is ondanks haar gunstige geografische positie, niet in staat om werkgelegenheid vast te houden. De gemiddelde werkeloosheid in Limburg ligt duidelijker hoger dan het landelijk gemiddelde. Hierdoor trekken goed opgeleide jongeren weg en de ontvolking als gevolg van de vergrijzing doet daar nog een schep bovenop. Sinds de sluiting van de mijnen is het eigenlijk nooit meer goed gekomen in Limburg. Het CDA heeft daar na jaren van pappen en nathouden, nooit een goed antwoord kunnen geven. In dat gat is de PVV groot geworden.
De diversiteit in Nederland is een onmiskenbaar gegeven. De multiculturele samenleving is niet mislukt maar een status quo. Dit gegeven, hoe graag de PVV het ook anders wilt, valt niet meer terug te draaien. Het is ook geen oplossing. De allochtoon is niet het probleem. De allochtone gemeenschap gaat net zo goed gebukt onder de problemen waarmee we geconfronteerd worden. Sociale cohesie, gemeenschappelijke waarden en toekomst zijn onvoldoende aanwezig.
Juist deze zaken kan je niet vanuit Den Haag regelen. Dat dient vanuit de wijken te geschieden. Het gaat om de duurzame ontwikkeling van de maatschappij. Hiervoor dien je in de wijken te investeren en mensen de mogelijkheid te geven om weer controle te krijgen. De mensen hun verantwoordelijkheid en beslisbevoegdheid te geven. Daarbij gaat het om meer dan alleen veiligheid maar om samenleven in de breedste zin van het woord. De lokale vereniging, speelprojecten, omgevingsverbetering etc. En niet alleen in de grote steden, maar in elke stad en dorp is dit noodzaak. Te lang hebben we achter het rechtse dogma gelopen; als het met de economie beter gaat dan gaat het met de maatschappij ook vanzelf beter. Maar de economie dient ten dienste te staan van de maatschappij en niet andersom. Gezien het beleid van dit kabinet worden het weer moeilijke jaren, waarbij Nederland op achterstand gezet wordt en de PVV vanzelf haar gelijk krijgt.
Toch is dit de uitgelezen kans voor de linkse oppositie om zich te profileren. De PVV zal haar claim dat zij voor de burger opkomt niet kunnen waarmaken. In Limburg wordt het armoede beleid afgeschaft. In Den Haag liet de PVV het HTM personeel in de steek. De linkse partijen dienen zich zichtbaar sterk te maken voor de wijken. Dat betekent dat de linkse partijen de angst die er leeft erkent en daarmee aan de slag gaat. Duidelijke en herkenbare oplossingen aandraagt waar de rechtse coalitie faalt. Met stoere rechtse taal geef je ‘Nederland niet terug aan de Nederlanders’. Wel door te investeren in hun wijken. En dat is van oudsher altijd het domein geweest van Links.
Interessant verhaal.
Ik wil graag de aantekening plaatsen dat de instroom van een grote groep immigranten en hun vreemde cultuur inmiddels ook alweer twee generaties geleden is. Het is een argument dat nog steeds uit de kast wordt gehaald om de verpaupering van bepaalde wijken in grotere en kleinere steden mee te verklaren, of in elk geval deels.
Het is een teken van intellectuele armoede om altijd naar de culturele achtergronden te kijken van de bevolking in die wijken, en niet naar hun sociaal-economische. En als vanzelfsprekend een directe link te leggen tussen de culturele achtergrond van sommige bewoners, en het algeheel onbehagen in een buurt. Die komt mijns inziens juist door jaren van financiële achteruitgang en decennia van bezuinigen op collectieve voorzieningen. De grote golf van private rijkdom, die Nederland in de jaren negentig doordrenkte, raakte de achterstandswijken maar ten dele. De mensen in de achterstandswijken hadden daar het minste en als laatsten enig plezier van.
Bovendien zijn ook allochtonen bewoners in een wijk. Als ik bijvoorbeeld in 1975 uit Suriname hierheen gekomen ben, en sindsdien in een buurt woon, dan mag ik na 36 jaar toch wel ervan uitgaan dat ik zelf ook een buurtbewoner ben? Waarom zouden mijn ervaringen als buurtbewoner niet meegewogen worden, na al die tijd? Er is een gek soort focus op de witte bewoners aan de hand, alsof alleen hun gevoelens en standpunten ertoe doen. Alsof de allochtone bewoners slechts tijdelijke huurders en passanten zijn.
En alsof Nederland niet aan hun hoeft te worden teruggegeven, omdat zij er geen recht op zouden hebben? Als ik 36 jaar in Nederland woon, wanneer ik het voorbeeld van de Surinaamse immigrant uit 1975 even doortrek, heb ik toch ook 36 jaar belasting betaald en 36 jaar bijgedragen aan de samenleving? Ben ik dan geen Nederlander die Nederland ”terug krijgt”?
Wanneer ben ik dan eigenlijk wel een Nederlander? Na hoeveel eeuwen?
Als je naar de verkiezingsresultaten kijkt in vele verpauperde buurten, dan blijkt daar de PVV niet de grote winnaar te zijn. Het electoraat van de PVV, dat zijn niet de buren van de allochtonen. De buren van de allochtonen zijn daar namelijk na veertig jaar echt wel aan gewend, dat zij allochtone buren hebben. Die hebben zich deels ook vermengd met allochtonen.
Het is juist de groep erbuiten, de mensen die zijn weggetrokken naar de groeikernen en Vinexwijken, die zich nog steeds wentelen in hun culturele onbehagen. En daarnaast de bewoners in de wijken die om de een of andere reden ”wit” zijn gebleven, zoals het Amsterdamse Floradorp en Ondiep in Utrecht.
Ik denk dat we eens moeten ophouden om voortdurend onze oren te laten hangen naar deze mensen.
Er is een wanhopige speurtocht naar Henk en Ingrid aan de gang, waarbij alle andere burgers, die niet in het vakje passen, tweedehands burgers dreigen te worden.
Ik zou het enorm op prijs stellen als de linkse partijen zich eens zouden uitspreken over hun achterban, namelijk dat de allochtone burger bij hun partij hoort en welkom is in Nederland. En wanneer dat de autochtone klagers in de partij niet bevalt, dat die maar zijn heil elders moet zoeken. Een beetje meer courage, en een beetje minder knuffelen met de cultuurklager. Een beetje meer It’s the economy, stupid, en een beetje minder O, o, o, wat worden je allochtone buren toch voorgetrokken. Dat is namelijk helemaal niet waar, maar zolang we met zijn allen die leugen niet debunken, blijft die bestaan.
Nou Heks dat zou een mooi blog geweest zijn 🙂
Goed betoog .
Met mij nbeperkte politieke kennis ben ik het hier qua sociale cohesie, gemeenschappelijke waarden en toekomst boze heks , ook mee eens.
Wat ik zelf mis is dat waar in wijken, gemeentes zich burger problemen voordoen, terwijl deze economisch sociaal in kaart gebracht en dit blijven zijn, daar geen specifieke aandacht behalve een negatieve naar uit gaat.
“”De grote golf van private rijkdom, die Nederland in de jaren negentig doordrenkte, raakte de achterstandswijken maar ten dele. De mensen in de achterstandswijken hadden daar het minste en als laatsten enig plezier van.”
Is dit zo , hoe zit het met werkgelegenheid in de nabijere omgeving?
Ik vind de SP daar sterk qua visie en gerichte aanpak in.
Dan iets over onze provincies. Is Limburg de enige Haags genegeerde provincie die al jaren aan het overheids infuus ligt?
Zou het PVV gehalte niet ook te verwijzen naar ”onze” reddende held Wilders ?
Dit alles betreft maar ons klein rijk kikkerland terwijl juist daarom economisch sociale wanverhoudingen wel qua bestuur overzichtelijk genoeg zijn om kleinschaliger als rendabeler en inspirend van te maken?
.
Goed betoog van Hans Groen. Er bestaat intussen in Europa een uitgebreid netwerk van steden, wijken, regiobesturen, welzijnswerkers, groene banken (micro-kredieten), community developers, enz. enz.
Het is zo eenvoudig en het kost niet veel: mik op de emancipatie van de wijkbewoners en ga uit van alles wat ze aan capaciteiten -ongebruikt- in voorraad hebben.
Het wordt pas ingewikkeld, als je deze simpele en effektieve benadering moet doorvoeren in het land van burokraten, opportunistische politici en oogkleppen-dragende academici.
Het kost namelijk nogal wat tijd en de effecten zijn moeilijk meetbaar met de bestaande instrumenten.
Maar Groen heeft groot gelijk. In paats van management-boeken te lezen en veilig in de linkse schuilkerk te wachten tot het wilderse onweer overwaait, moeten de progressieve partijen subiet en zonder j-maren, de wijken in!
Ondergetekende verzorgt uw gratis advies. 🙂