Open voor commentaar
Vorig jaar vloog “me” als bezittelijk voornaamwoord er uit – terwijl het gebruik grammaticaal verdedigbaar zou zijn (denk aan [ε]μοι of mihi voor de klassiek gevormden, of à moi voor de ook al schaars geworden mensen die het Frans machtig zijn). En verbeeld ik het mij, of zie ik dat inderdaad stukken minder? Helpt het dus? Geen idee.
Je mag maar een woord nomineren, vorig jaar was dat wat mij betreft hardwerkend. Dat is bepaald niet verdwenen. Leest u even de oproep terwijl ik denk wat het dit jaar wordt wat mij betreft.
Heb je een hekel aan woorden als genietmoment en beleving? Lopen de rillingen over je rug als een collegaatje een dagdagelijks bilaatje wil inplannen of ben je klaar met inhoudsloze zinnen als ik heb zoiets van of hoe leuk is dat?
Dat bilaatje heb ik moeten opzoeken, maar ik ga niets uitleggen want wellicht sta ik voor gek. Persoonlijk ben ik wel klaar met een uitdrukking als “ik ben wel klaar met” – waarom mocht het woord klaar niet in de olalasfeer blijven waarin het terechtgekomen was?
Nou, laat ik het bij elite houden. Als een miljardair of het langstzittende Nederlandse Kamerlid als “strijders tegen de elite” kunnen worden aangemerkt in “de media”, en allerlei schorriemorrie daarmee aangeduid kan worden, dan is dit woord totaal zijn betekenis kwijt.
Er zijn hopen meer kandidaten (die van vorig jaar, wat mij betreft, en duurzaam er bij).
Nomineert u hier – en u kunt uw nominaties hier als commentaar plaatsen, houd het betamelijk is weer het verzoek. De nominatie sluit op 1 december.
Voorwaarts, tot behoud van de prachtige Nederlandse taal!
