We hebben niet minder, maar meer protest nodig

Weet je nog? Eind 2014 liepen vele tienduizenden mensen storm tegen de – toen nog – nieuwe regeringen die onbeschaamd hakten in de sociale zekerheid en de cultuursector en allerlei nieuwe belastingen voor de gewone gezinnen invoerden. U was er wellicht bij. Op de fiets tijdens de tochten die Hart boven Hard – een burgerbeweging die ontstond in Vlaanderen en even later met Tout Autre Chose een Franstalige tegenhanger kreeg – organiseerde langs de stakersposten. Misschien stond u wel zelf te verkleumen rond een haardvuur aan zo’n stakerspiket of was u één van de 120.000 betogers in november 2014 tijdens de grootste protestbetoging in 30 jaar. Culturele centra over heel het land vulden zich met mensen die zich vragen stelden bij zoveel antisociaal geweld en zo weinig toekomstvisie.

Twee jaar later blijft er van dat eensgezinde elan ogenschijnlijk niet veel meer over. De burgerbeweging wist te weinig overwinningen binnen te halen en aanslagen in Frankrijk en België deden de maatschappelijke sfeer omslaan. Ondertussen probeerden regeringsleden gemeenschappen tegen elkaar op te zetten door gratuit racistische en islamofobe uitspraken te doen waarvan men daarna met evenveel gemak beweerde dat ze verkeerd geïnterpreteerd waren.

Maar het protest bleef smeulen. Iedereen zag ondertussen de Turteltaks op de energiefactuur opduiken. Culturele en sociale organisaties zagen hun inkomsten krimpen. In geen enkel welvarend land in Europa leven zoveel armen in onze steden. En ook economisch doen we het slecht. België werd in twee jaar tijd één van de slechtste leerlingen van de Europese klas. We laten alleen nog Griekenland achter ons. (Lees verder bij de bron van dit artikel)

Via:: dewereldmorgen.be