Was het de tweede keer maar altijd komedie

De twee prominentste fascistische Leiders van een eeuw geleden inmiddels waren ongetwijfeld rare mannetjes. Ik hoef er niet over uit te weiden, nou ja, het voorkomen van Hitler is mooi geparodieerd door Charlie Chaplin en dunkt mij ook Groucho Marx. Maar wie de schouders ophaalde en een beetje lachte om de figuur zag het verkeerd, en dat gold ook voor Mussolini. De Kamerfractie van FvD zit vol rare mannetjes, met de nauwelijks meer dienstdoende fractievoorzitter als de raarste, en neemt men deze vaak gedrogeerd overkomende vent nog serieus?

Ik vrees dat we dat beter wel kunnen doen. Het oprichten van een weerkorps kunnen we wel degelijk ernstig noemen. En nog ernstiger is dat dit blijkbaar straffeloos kan gebeuren, ook al zijn er wetten tegen. De praktische bezwaren die het Rutteregime ongetwijfeld kan bedenken overwegen en het is niet verrassend. De twee toonaangevende partijen in deze coalitie stemmen nauwelijks heimelijk met de racistische clubs in en die twee andere vinden het allang best zolang ze ministers mogen leveren.
De toon wordt gezet door Wilders, Eerdmans, Baudet, Van Haga, Van der Plas.

En dat is het ontmoedigende: er is niet eens een links tegengeluid van belang. Nee, kom me niet aan met BIJ1, zeker niet na de Gario-zaak. Maar kom mij al evenmin aan met PvdA en GroenLinks, behoorlijk bereid tot collaboratie met Rutte en zijn VVD, al dan niet gezamenlijk. Aan de SP kleeft onverminderd Gastarbeid en kapitaal en de PvdD gedraagt zich, laat ik het zo mild mogelijk zeggen, onevenwichtig.

Maar goed, dat is parlementair links, voorzover het zich zelfs links zal noemen (dat geldt voor de PvdD dus). Is er een buitenparlementair links van belang? Is er een tegenmacht “van de straat”? We zien hoe de politie, als uitvoerende namens het regime, er mee omgaat. Misschien moeten we er hier een apart stuk van maken, maar zie deze twitterdraad en vergelijk met hoe smerissen omgingen met de zogenaamde blokkeerfriezen, de nepboeren, de dansende antivaccinatiebrigade.
Op het gevaar af dat ik defaitistisch klink zeg ik dat ik de toestand zorgelijk, knap zorgelijk begin te vinden.

Hiervoor zijn de fascisten ooit opgericht: de strijders tegen de georganiseerde arbeidersbeweging, in Duitsland nog met de zegen van de sociaaldemocraten ook: iemand moet de bloedhond zijn. Bestorm de plaatsen waar de tegenmacht gehuisvest is. Vandaag gaat de vakbeweging in Italië de straat op om het tegengeluid te laten klinken. We zullen zien of het wat uitmaakt.
Het somber stemmende is dat in Nederland de fascisten geen kantoren van de vakbeweging hoeven te bestormen. Zij weten dat deze vakbeweging een altijd tot praten en compromissen sluiten bereid schoothondje is.
Wat niet wil zeggen dat de opgerichte strijdgroepen van Baudet het niet zullen doen (en de rest? we weten dat BBB juist uit een knokploeg is voortgekomen). Ook in de Tweede Kamer brallen hun clubs over communistisch, marxistisch, globalistisch gevaar. Ongestraft, onweersproken.

Ik hoop dat ik ten onrechte somber ben momenteel.

  • Uitgelichte afbeelding: By Trailer screenshot – The Great Dictator trailer, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=8971703